Baran, Sendecki, Świetlicki Wiersz wspólny półfinałowy

0    najokrutniejszym miesiącu w roku Poczekaj na świnie świnie pałuby

wydrążone świnie

Poczekaj na tysiące kiepskich tłumaczeń Poczekaj, zakuty łbie Poczekaj do tyłu

Poczekaj z nogawką kataryniarza w zębach Poczekaj bombardując przedmieścia Londynu Poczekaj w^r sklepie dla nietypowych Poczekaj od 17 stycznia 1920 do 5 grudnia 1933

Poczekaj z lewą nogą opartą niedbale o sedes Poczekaj na sztywniejące drobiazgi Poczekaj na zwyrodniaka buszującego w tłumie Poczekaj na pedałowatych roznosicieli mleka Poczekaj na jeszcze jednego poetę z Belfastu Poczekaj na jugosłowiańskiego raka po jugosłowiańskich papierosach

Poczekaj aż najtańsze wina będą nosiły najdroższe imiona Poczekaj na uda które wycisną z ciebie ostatnie soki Poczekaj na orgazm który powybija ci zęby Poczekaj, opowiem ci o włosach łonowych w kiełbasie Poczekaj na porządny podręcznik partyzantki miejskiej Poczekaj na hitlerowskie hełmy zamiast nocników Poczekaj na nocniki zamiast hitlerowskich hełmów Poczekaj aż reszta też się pozamienia Poczekaj na widmo z członkiem nadnaturalnych rozmiarów’ Poczekaj na widmo z członkiem nadnaturalnych rozmiarów które krąży po Europie Poczekaj dysząc Poczekaj aż zaszczeka pudel Poczekaj jak kondom w maiynarskim worku Poczekaj, nadal chodzi za mną mrużąc swoje oko bez źrenicy

wiesz jak wygląda, taka mała z 1975 albo 76, z napisem ADAM MICKIEWICZ, chodzi za mną już okrągły rok

1    jeszcze nie znalazł się taki, co wycofałby ją z obiegu biedna dycha, bez daty urodzin i śmierci nieprzydatna na klasówkach z polskiego

co innego dycha z Prusem 1847-1912, widzisz 25 III 1991

bruLion nr 17/18, 1991

Marcin Baran, Sendecki, Swietlicki

WIERSZ WSPÓLNY (PÓŁFINAŁOWY)

Napisalibyśmy wiersze pełne niezłych idei lub jakichkolwiek.

Ale, drogi Julianie, żadna nie stoi za oknem.

Tak, za oknem ni chuja idei.

-    Ja mam za oknem Solvay i tramwaj; jaka idea jeździ tramwajem, Julianie?

Jaka idea łazi nocą po Solvayu? Czy ten gołąb

ma dziób semicki?

-    Jest wieczór i za oknem jest

mój drogi (drugi) pokój - więc nie ma stąd ucieczki. Po szynach sunie Raba, a feministyczne nimfetki krążą po pasażu. Zdjąłeś przed chwilą skarpetki - czy potrafisz strzelić gola bosą stopą?

A jajka wyszły na twardo.

-    Mam siebie za oknem i mówię o sobie. Ten tramwaj, pies, zapach flogistonu. To takie ładne. I piszę na przykład: kto stłoczył rzeczy w pospolity pokój? Mój

drogi, marznę; pieniądze wyślij najszybciej jak możesz.

Ten wiersz nie jest całkiem wspólny, bo nie ma dziś z nami:

(Ile niezłych idei mogliby napisać -w ten wieczór nawiasów pełen!)

21.0692

bruLion nr21/22, 1993

Zbigniew Sajnóg

FLUPY Z PIZDY

-    mam flupy - usłyszałem od dziewczyny i myślę: co?

-    co? - pytam

-    no, leci mi z pizdy

bruLion nr 16, 1991

229