CCF20081011002

b/ W obecności ługu jod reaguje w następujący sposób: h + 2 NaOH NalO + Nal + H₂0 W środowisku kwaśnym ponownie ujawnia się wolny I₂.

NalO + Nal + 2 HC1 2 NaCl + I₂ + H₂0 Do 2 cm^J kleiku skrobiowego dodać 2 krople I₂ i kilka kropli 2 M NaOH. Obserwować barwę. Następnie zawartość probówki zakwasić 2 M HC1 i obserwować zmianę barwy.

c/ Na skrawek bibuły filtracyjnej nanieść dwie krople roztworu jodu . Obserwować powstałe zabarwienie.

Badanie inwersji sacharozy

Sacharoza jest oligosacharydem zbudowanym z a-D-glukopiranozy i P-D-fruktofuranozy połączonych ze sobą wiązaniem glikozydowym - 1,2 -. Sacharoza jest więc cukrem nieredukującym, ze względu na udział obu hydroksyli półacetalowych w wiązaniu glikozydowym. Pod wpływem hydrolizy (kwaśnej, enzymatycznej) następuje rozerwanie wiązania i pojawienie się grupy aldehydowej (glukozy) i ketonowej (fruktozy). Zdolność redukującą produktów hydrolizy wykazuje się np. reakcją z odczynnikiem Benedicta.

Wykonanie:

✓

->    A

Do kolby stożkowej na 200 cm^J odmierzyć 100 cm'⁵ 1% roztworu sacharozy i wstawić na 5 min. do łaźni wodnej o temp. 60° C. Następnie dodać 0,2 cm³ 5 M HC1 , dokładnie wymieszać (włączyć stoper) i zaraz pobrać 5 cm⁵ do probówki ( w której znajduje się potrzebna do zobojętnienia ilość 0,5 M NaOH), zaś kolbę z płynem umieścić ponownie w łaźni wodnej o temp. 60° C. Następne próbki pobierać co 5 min. do probówek z ustaloną ilością NaOH. Pobrać 5 prób, następnie dodać do każdej po 5 cm⁵ odczynnika Benedicta i wstawić do wrzącej łaźni wodnej na 5 minut.

Zanotować ilość i zabarwienie osadu w poszczególnych próbkach. Wyciągnąć wnioski co do ilości cukrów redukujących w kolejnych próbkach