CCF20091008090

5.    Kolbę z zawartością stawia się na siatkę nad palnikiem, ogrzewa do wrzenia i gotuje spokojnie przez 5 minut od momentu pojawienia się pierwszego pęcherzyka powietrza.

6.    Następnie kolbę ochładza się i zawartość jej przelewa do zlewki o objętości 0,5 dm³, starannie spłukując kolbę i lejek wodą destylowaną. Objętość wody w zlewce powinna wynosić 0,25-0,3 dm³.

7.    Do zlewki dodaje się 2 cm³ 85% H3PO4 i 8-10 kropli roztworu dwufeny-loaminy.

8.    Uzyskany roztwór miareczkuje się 0,2 n roztworem soli Mohra do momentu uzyskania barwy zielonej.

23. Obliczanie wyników

Zawartość węgla organicznego w badanej próbce oblicza się zc wzoru: _{c% =} (N,V,-N₂V₂) ■ 0,003 • 100 P

gdzie:

Ni    — normalność roztworu K₂Cr₂07,

V\ — objętość roztworu K₂Cr₂07 dodanego do próbki,

N₂    — normalność soli Mohra,

V₂ — objętość soli Mohra zużyta do miareczkowania nadmiaru K₂Cr₂0₇, 0,003 — miligramorównoważnik węgla,

p — naważka gruntu suchego użytego do badania (w gramach). Zawartość substancji organicznej I_m otrzymuje się z przeliczenia:

I_om=C• 1,724

gdzie:

C    — zawartość węgla organicznego w %,

1,724    — współczynnik przeliczeniowy.

3. Oznaczanie zawartości substancji organicznej za pomocą wody utlenionej

3.1. Sprzęt pomocniczy

1.    30% roztwór wody utlenionej.

2.    Kwas solny, roztwór 5%.

3.    Moździerz z tłuczkiem.

4.    Sito o wymiarach oczek 0,25 mm.

5.    Biureta na 25 cm³.

6.    Zlewki o pojemności 0,5 dm³.

7.    Pipety na 10 i 50 cm³.

8.    Szkiełko zegarkowe.

9.    Parowniczki porcelanowe lub naczynka wagowe.

1.    Z próbki gruntu w stanie powietrznosuchym usuwa się ręcznie nierozłożone korzenie i inne części organiczne.

2.    Próbkę rozciera się i przesiewa przez sito o wymiarach oczek 0,55 mm.

3.    Próbkę umieszcza się w parowniczce lub naczynku wagowym i suszy się do stałej masy w temperaturze 105-110°C.

4.    W wytarowanej zlewce odważa się z dokładnością 0,01 g, około 10 g próbki gruntu wysuszonego i roztartego na proszek.

5.    Do zlewki wlewa się około 30 cm³ 30% roztworu wody utlenionej, przykrywa zlewkę szkiełkiem zegarkowym i stopniowo podgrzewa do temperatury około 60°C (np. na łaźni wodnej).

6.    Po ustaniu burzenia się zawartości zlewki, stale ją podgrzewając dodaje się kolejne porcje (po 10 cm³) wody utlenionej.

7.    Badanie prowadzi się tak długo, aż nie będą wydzielały się pęcherzyki gazu.

8.    Zawartość zlewki gotuje się, aż powstanie gęsta zawiesina.

9.    Zlewkę z zawiesiną wstawia się do suszarki i suszy do stałej masy w temperaturze 105-110°C.

10.    Zlewkę studzi się i waży.

33. Obliczanie wyników

Procentową zawartość części organicznych (7_ora) oblicza się ze wzoru: l_om ~ (^msl ~ HIu) '■ (^msl “ ^ml) ‘ 100

gdzie:

I_om — zawartość części organicznych w %,

m_s, — masa zlewki z próbką gruntu po wysuszeniu do stałej masy (g), m_u — masa zlewki z próbką po utlenieniu części organicznych i wysuszeniu niu do stałej masy (g), m, — masa suchej zlewki(g).

4. Oznaczenie strat przy prażeniu

4.1. Sprzęt pomocniczy

1.    tygielki porcelanowe.

2.    Parownice porcelanowe lub naczynka wagowe.

3.    Moździerz z tłuczkiem.

4.    Sito o wymiarach oczek 0,25 mm.

4.2. Przebieg badania

1. W piecu elektrycznym w temperaturze 600-800°C praży się pusty tygielek porcelanowy i waży się go.

193