Należy dodać, że poszerzenie wiedzy z tej dziedziny opierało się na badaniach nad chorobami mózgu i interwencjach chirurgicznych (Mietzel 2008).
Dalsze badania mózgu wykazały, że każda z półkul posiada, właściwe sobie, specjalizacje. To zróżnicowanie zadań nazwano lateralizacją mózgu. Lateralizacja rozumiana jest jako asymetria czynnościowa prawej i lewej strony ciała ludzkiego, która wynika z różnic w budowie i funkcjach obu półkul mózgowych. Poniżej znajdują się podstawowe specjalizacje półkul mózgowych (Mietzel 2008, s.30):
Lewa półkula
ruchy prawej strony ciała zmysł dotyku - prawa ręka matematyka mowa
rozumienie treści pisanie
logiczne myślenie emocje pozytywne
Prawa półkula
ruchy lewej strony ciała zmysł dotyku - lewa ręka rozumienie muzyki rozumienie sztuki biegłość w tańcu rzeźbienie spostrzeganie emocje negatywne wyobraźnia
rozpoznawanie emocji u innych
Do prawidłowej pracy mózgu niezbędna jest szybka komunikacja między neuronami (obszarami mózgu) z obu półkul. Półkule mózgowe oddzielone są szczeliną wielką mózgu, ale łączy je tzw. spoidło wielkie mózgu (ciało modzelowate), dzięki któremu następuje wzajemna wymiana informacji pomiędzy półkulami (Mietzel 2008, s.27-28).
Przecięcie spoidła uniemożliwia komunikację między półkulami.
• pierwsze badania dotyczyły pacjentów chorych na epilepsję - chodziło o uniemożliwienie przemieszczania się pomiędzy półkulami gwałtownym rytmom elektrycznym towarzyszącym napadom choroby - stan pacjentów wyraźnie się polepszał, ale były też inne następstwa;
• eksperyment Rogera Sperry’ego - osoby z przeciętym spoidłem potrafiły nazwać, wykorzystując aparat mowy, jedynie te obiekty, które zostały zaprezentowane z prawej strony ich pola widzenia (informacja trafiała do lewej półkuli). Natomiast na obraz zaprezentowany z lewej strony reagowały milczeniem, ale potrafiły go wskazać korzystając z lewej ręki.