CCF20101119003(1)

sytuacji jeśli ultradźwięki przechodzą z tkanki miękkiej do powietrza to praktycznie prawie cala energia padającej fali ulega odbiciu. To wyjaśnia dlaczego przestrzenie wypełnione gazami (jelita, płuca) uniemożliwiają uwidocznienie tkanek leżących za nimi, jak też uzasadnia konieczność zastosowania środka sprzęgającego w postaci żelu czy też wody pomiędzy głowicą a ciałem pacjenta. Podobnie znaczne odbicia występują na granicy tkanki miękkiej i kostnej.

Podsumowując można powiedzieć, iż w tkankach miękkich istnieją niezwykle korzystne warunki propagacji fal ultradźwiękowych. Dzięki temu ultradźwięki umożliwiają łatwe obrazowanie tkanek miękkich, a zawodzą w badaniach kości, przeciwnie niż w przypadku zastosowania promieni rentgenowskich. Główne różnice pomiędzy ultradźwiękami, a promieniowaniem rentgenowskim przedstawia tabela I.

Tabela I. Główne różnice pomiędzy ultradźwiękami i promieniowaniem rentgenowskim.

	ultradźwięki	promienie X
rodzaj fal	mechaniczne fale podłużne	fale elektromagnetyczne
rozchodzenie	tylko ośrodki sprężyste	wszystkie ośrodki, również próżnia
generacja fal	zjawisko piezoelektryczne odwrotne, magneto stry kej a	bombardowanie metalowej płytki antykatody strumieniem pędzących elektronów
prędkość	zależy od ośrodka, w którym się rozchodzi, np.powietrze-330m/s,nerki - 150 m/s, kości czaszki - 4 080 m/s	jest stała - ok.300 000 km/s
podobne fale	sejsmiczne, akustyczne	radiowe, świetlne

4