Chemia rep21

HF - kwas fluorowodorowy HC1 - kwas chlorowodorowy H₂S - kwas siarkowodorowy

-    amoniak NH₃ jako jedyny reaguje z wodą, w wyniku czego tworzy związek o charakterze zasadowym:

NH, + H,0 -> NH.OH

3    2    4

-    pozostałe wodorki nie reagują z wodą, mogą jedynie rozpuszczać się w wodzie na zasadzie rozpuszczalności fizycznej.

Wodorotlenki

Wodorotlenkami nazywamy związki metali z jedno wartościowymi grupami -OH, zwane grupami wodorotlenowymi.

Nazewnictwo. Jeżeli metal tworzy tylko jeden wodorotlenek, to do nazwy metalu dodajemy końcówkę -owy, np. wodorotlenek sodowy NaOH. Natomiast gdy metal tworzy różne wodorotlenki, to ich nazwę tworzymy analogicznie, jak nazwy tlenków: Fe(OH)₂ wodorotlenek żelaza(IIX-awy), Fe(OH)₃ wodorotlenek żelaza(III)(-owy).

Otrzymywanie. Wodorotlenki berylowców i litowców otrzymujemy dwoma sposobami:

-    w reakcji tlenu z wodą:

Na₂0+ H₂0 -» 2NaOH CaO + H₂0 -> Ca(OH) ₂

-    w reakcji metalu z wodą:

2Na + 2H₂0 -> 2NaOH + H₂ Ca + 2H₂0 -» Ca(OH)₂ + H₂

Wodorotlenki można też otrzymać z rozpuszczalnej soli da-ncgo metalu i wodorotlenku o silnych właściwościach zasadowych (reakcja przeprowadzana w roztworach wodnych).

Właściwości fizyczne. Związki te są zazwyczaj ciałami stałymi. Niektóre z nich rozpuszczają się w wodzie. Wodorotlenki o właściwościach silnie zasadowych nazywamy alkaliami (np. NaOH, k()H), a ich wodne roztwory - ługami (powodująbolesne i trudno gojące się oparzenia skórne).

Właściwości chemiczne. Charakteryzują się zdolnością do reagowania z kwasami w wyniku czego powstają sole. Wodorotlenki dzielimy na dwie grupy:

wodorotlenki zasadowe; reagują z kwasami, a nie reagują z zasadami, np.:

Ca(OH)₂ + H₂S0₄ -> CaS0₄ + 2H₂0

(iłównie wodorotlenki metali grup IA i IIA oraz kilka wodorotlenków innych metali.

wodorotlenki amfoteryczne; reagują z kwasami i zasadami, np.:

Zn(OH)₂ + H₂S0₄ -> ZnS0₄ + 2H₂0 Zn(OH)₂ + 2NaOH—>Na₂Zn0₂+2H₂0

Kwasy

Kwasem jest każda substancja, która wprowadzona do wody powoduje wzrost stężenia jonów wodorowych.

Nazewnictwo. Według nowej nomenklatury nazwy wszystkich kwasów posiadają końcówkę -owy, a w nawiasie podaje się wartościowość atomu centralnego lub się ją omija.

Według starych, nadal obowiązujących zasad, nazwy kwasów tlenowych tworzymy od nazwy pierwiastka tworzącego atom centralny w anionie dodając końcówkę -awy (przy niższej wartościo-

39