- to związki organiczne będące pochodnymi fenoiokwasów. Są szeroko rozpowszechnione w prawie wszystkich organach roślin, jednakże na ogół występują w niskich stężeniach. Większe ilości garbników spotkać można w starych i zamierających komórkach.
1. Garbniki hydrolizujące:
• galotaniny - ulegające całkowitej hydrolizie na kwas galusowy i cukry proste.
• elagotaniny - garbniki elagenowe (częściowo hydrolizujące) - estry kwasu elagenowego i cukrów prostych - nie ulegające dalszej hydrolizie
• glikozydy - glikon stanowi resztę polihydroksyfenylową
2. Garbniki skondensowane (niehydrolizujące) - produkty trwałej kondensacji kilku cząsteczek katechin, nie ulegające hydrolizie:
• pochodne flawonowe
• pochodne hydrostilbenów
• o nieznanej budowie chemicznej.
Garbniki tworzą nierozpuszczalne kompleksy z białkiem
Przedstawicielem fenoiokwasów, czyli pochodnych fenolu z grupą karboksylową -COOH jest kwas galusowy, tj. taninowy.
Kwas galusowy jest kwasem trój hyd roksy Iowy m
Kwas taninowy jest substratem uczestniczącym w różnego rodzaju kondensacjach, w wyniku których tworzą się tak zwane taniny.
► GARBNIKI są to związki o charakterze wielofenolii, łatwo rozpuszczalne w wodzie, tworzące trwałe połączenia z białkami, alkaloidami, metalami ciężkimi. Dzielą się na garbniki hydrolizujące jak tanina i garbniki skondensowane, nie ulegające rozpadowi.
► Poza stosowaniem ich w garbarstwie mają duże znaczenie w lecznictwie.
► Wykorzystywane jest ich działanie ściągające, polegające na koagulacji białka a więc m.in. bakterii. Stąd wynikają ich właściwości przeciwzapalne a więc unieczynniające bakterie i toksyny. Poza tym zapobiegają biegunkom i mikrokrwawieniom.
Stosowane przez dłuższy czas oddziałują jednak negatywnie.
► Częste picie mocnej herbaty utrudnia wchłanianie witamin, soli mineralnych i wielu związków pokrewnych, ważnych dla naszego organizmu.
► Występują np. w dębie, wierzbie, rdeście wężowniku, pięciorniku, czarnej jagodzie, orzechu włoskim, bodziszku, herbacie.
08:18