misyjnego w kraju pogańskim aynac/yl go papie? Jan XIII spośród duchownych hisksipstwa w Ruly/bonic, klćeemu podlegały c«lc Czechy Jakie żalem były jego cele i uposażenie? Najwięcej zamieszania wśród historyków wywołał zapis kromkai »ki dokonali) prze? biskupa nter-seburskac-go Thielmurj. Ten nieprzychylny PnJ-«©? kronikarz i uczestnik politycznych wydarzeń okresu wojen polskiHiKtnicckidl fti s/mów Bolesława I Chrobrego napisał. A- Jmkin był jedyni.- biskupem diecezji pozruaiskiej. a nic misyjnym nu cale lenistwo Mieszka I. ato za tym idzie, podlegał umorzonemu sv tym Je Kół r ar cybiskupstwu magdeburskiemu Wagi tych slow nie niużna nie docenić. Ich dawka mało być udowodnienie, ze polski Kościół byt podle gły arcybiskup siwo. któro roócrlo sobie prawa do ziem wszystkich Słow ian Na początku XI w w Magdeburgu podjpo prohf nadania tej epi lin klauzuli ważności. VV tym celu sęJOTżąd/eno koncept dokumentu, który biskupslwu poznań-skic posiJiw-il arcybiskiąislwi. uuądebarskie-inu / nieznanych przyczyn pupach Jrn Will nie zatwierdzi! go.
W 977 r. /maila księżna Debra w a Pozostawiła Mieszkowi I syna przyszłego poerws/ego polskiego króla Bolesława I Chrobrego i córkę Święiotławę późniejszą królową Szwecji i Durni. Drugą żoną polskiego w ladey zsv siała Odr. Córka margrabiego Dytryka Wraz z mą do Polski przyby ł Ungcr. opat z Mcmłe-hen w I ury ngii. który po śmierci Joedina zakpił go im miejscu biskupa misyjnego Śmierć Dobrawy położyła kres ląc/nodct państwa piastowskiego z dworem czeskim. Na początku lat Kl X w Mieszko I zajął Śląsk i Malopolskc W polskie tyce dostał ii; również Kraków Wydarte C zcshum terytoria były już wówczas objęte chryMiani zis ią Szczególna limie ję w tym proce.*-spełniał wówczas gród na W z górni Wawelskim. stale obsadzony czeska załogą. W za-Iftym pi/ez wojów Mieszka I gnidzie mogły już istnieć murowane świątynie. W okicnc współczesnym zjazdowi gnieźnieńskiemu w 10001 m w/gor/u grodowym były co najmniej dwie kamienne kaplice w Bomie roi und.
Mieszko I l Od» doksiiuli jcslii.il jeszcze jednego ważnego kroku w kierunku usprawnienia chryslin-mzacji I zarazem wzmocnienia sn-mndzieinoiei państwa W regeście zaginionego dokumentu z 991 r. zwanego od pierwszych łacińskich słów bnyi^ne tiule1 er Ole sr-mr-liH JsófCC ‘ ćWo fiunl,
zawarto niezwykle ważne informacje. Książę wraz z rodziną ofiarował swoje państwo Sehincsglic (państwo gnieźnieńskie) / wszystkimi jego przynależnośeiami świętemu Piotrowi, tu jest Stolicy Apis-stolskiej. Być może w len sposób Mieszko I pragnął uzyskać zgodę pipicźa UJ prA-kszlałccmc hi-skupów a misyjnego w samodzielną i niezależna organizację kościelną o randze metropolii Wola księcia wskazuje jednoznacznie, że w końcowym okresie swego panowania Mieszko I konsekwentnie cbrystio-mzowal kraj. Dagom? iu,k.\ przez historyków rozumiany jest też jako wyra/ woli księcia odsunięcia od dziedziczeniu najstarszego Syna
Płaskorzeźbią Chrystusa z l umu. ►
Ą ( liaraktcrystyc/n) obiekt odnaleziony w pod/k-nilach katedr) ts Pii/natiiu jest uznawany przez c/osć specjalistów /a misę chrzcielną / X w.
Bolesława I Chrobicgo Od sarnięcia ponieważ dokument len zabezpieczał w prawach < )tlę i jej synów.
Mieszko I zmarł w 992 r. Ib. czego Od# zapewne najbardziej sic obawiała, wkrótce nastąpiło. Bolesław I Chrobry wygnał ją z. kraju wraz 7 jej synami NailaI jednak kroczył droga wytyczoną przez ojca. Idea utworzenia w Polsce niezależnej metropolii w Gnieźnie sunowiłn jeden z filaiów ,-cgo polityki C luohry udzielił schronieniu wygnanemu biskupowi praskiemu Wojciechowi Co wię-eei. /a icgo pośrednie lwem przyłączył »e do szerzenia idei chrystiimi/aeji w pozostających nada! w pogaństwie Prusach Po męczeńskiej śmierci Woitiecha sv 997 r.. wyku-pśł ciało św iętego i sprowadził je do ( ime/iu Pielgrzymka Ottona III do grobu męczennik.-, zaowocowała spotkaniem obu władców podczas zjazdu w Gnieźnie w 1000 r. Tam uroczyście oglos/oiiu akt utworzenia metropolii gnieźnieńskiej. Powołano lulźc Irż.y biskupstwa, Ij. krakowskie, wrocławskie i kołobrzeskie. /bitdasi jnic polskiej organizacji kościelnej by ło sukcesem. który należy przypisać w równym stopniu Mieszkowi I. jak i Bolcslnwowi I Chrobremu.