DROGA DO EMAUS

4

«

0    334

Droga do Emaus

Ewangelia według św. Łukasza 24

Tej samej niedzieli dwóch innych uczniów Jezusa szło drogą z Jerozolimy do Emaus. Rozmawiali o smutnych wydarzeniach ostatnich dni. W pewnej chwili zrównał się z nimi jakiś nieznajomy. Zamiast ich wyprzedzić, zapytał:

-    O czym tak rozprawiacie?

-    Naprawdę nie wiesz, co się ostatnio wydarzyło w mieście? - zdziwił się jeden z uczniów imieniem Kleofas.

-    Chyba jesteś jedyną taką osobą.

Zabito naszego Mistrza, Jezusa!

Byliśmy pewni, że to Mesjasz, a teraz nie ma już nadziei...

Nieznajomy lekko się uśmiechnął.

-    Mylicie się, i to bardzo - rzekł.

-    Przypomnijcie sobie, co mówili prorocy. Izajasz porównywał Mesjasza do niewinnego baranka prowadzonego na rzeź. On musiał umrzeć - nie

z powodu własnych występków, lecz za grzechy innych ludzi, aby sprowadzić na świat pokój i przebaczenie Boże.

Droga minęła im szybko, bo nieznajomy - powołując się na Stary Testament - wyjaśniał, jak zgodnie z planem Bożym Mesjasz miał zwyciężyć śmierć i zło przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.

Uczniowie ani się spostrzegli, gdy znaleźli się u kresu drogi. Sądząc, że nieznajomy chce iść dalej, poprosili go, aby zjadł z nimi wieczerzę.

Nieznajomy przyjął zaproszenie.

Gdy posiłek był gotowy, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał

1    dał im.

Wtedy Go poznali. To był Jezus. Żywy Jezus! Rzucili się ku Niemu, ale On znikł.

- Nic dziwnego, że nasze serca pałały, kiedy mówił! - powiedział Kleofas. - Musimy wracać do Jerozolimy i powiadomić innych!

Ale kiedy przybyli, apostołowie przywitali ich słowami:

-Jezus żyje!

A gdy podnieceni rozprawiali między sobą, Jezus stanął pośród nich. Spożyli razem posiłek, a On wyjaśniał im wszystkie te niezwykłe rzeczy, o jakich mówił przedtem w drodze do Emaus.

380