DSC00255 2

fe?" 062010

jBlp.) Hpi pionu definiowana w rzeczywistym wektorowym polu siły ciężkości jest:

■ styc/aą w miejscu obserwacji do linii zenit-nadir B prostopadłą do powierzchni ckwipotencjalnych, w punktach przecięcia c) Bi na płaszczyźnie.

11 (lp.) Równanie czasu słonecznego wyrażone jest poprzez różnicę kątów godzinnych:

a)    Słońca średniego i prawdziwego

b)    punktu Barana i danej gwiazdy

c)    punktu Barana i tarczy słonecznej.

14.    (Ip.) Rcktascensja gwiazdy jest to kąt dwuścicnny zawarty między płaszczyzną:

a)    południka punktu ekwinokpjum a południkiem miejsca obserwacji

b)    południka punktu ekwinokcjum a południkiem gwiazdy

c)    południka punktu równonocy jesiennej a południkiem gwiazdy.

15. (1 p.) Układ współrzędnych, w którym realizowany jest System ASG-EUPOS to:

a)    WGS-84

b)    GRS-80

c)    ETRF-89

16.    (lp.) System ASG-EUPOS obecnie stanowi:

a)    podstawową osnowę poziomą kraju

b)    podstawową osnowę wysokościową kraju

c)    nawiązanie do wykonywanych pomiarów sytuacyjno-wysokościowych z zastosowaniem metody RTK.

17.    (1 p.) Transformacja matematyczna współrzędnych z układu 1965 do 2000 odbywa się następująco: a) (I*yhan K®łb)cRSa—*(X,YjZ)gRS-M“*(X,Y^,Z)Kr»ssowskiegó^(B*fOKr»ssowskicgo *(&&,)|965

h) (X,y)2O0O-^(B,L)cRS«)->(B^L)Kr«ssowski_eg«.-*(X»y)i965

^C) (**y jlOOO^-Hx,y)|965

18. (1 p.) Sieć punktów I klasy POLREF stanowi:

a)    realizację układu ETRF-89 na obszarze Polski

b)    podstawę do realizacji układów 1942,1965 i GUGiK-80

c)    podstawę do realizacji układów 1992 i 2000.

19.    (lp.) Sieć Astronom iczno - Geodezyjna jest zbiorem punktów:

a)    podstawowej trangulacji Polski,

b)    o średniej odległości pomiędzy punktami 7,5 km

c)    podstawowej osnowy wysokościowej.

20.    (I p.) Konwencjonalny układ Ziemi:

a)    jego środek pokrywa się z środkiem mas Ziemi,

b)    oś obrotu pokrywa się z chwilową osią obrotu Ziemi,

c)    jego realizację stanowi układ ITRF.

21.    (5p.) Geometryczna niwelacja precyzyjna U klasy charakteryzuje się:

-    dokładnością niwelacji i kontroli na stanowisku: dokładność niwelacji zależy od: dokładności i funkcjonowania łat, ustawienia i funkcjonowania niwełatora, czynności obserwatora, warunków atmosferycznych. Dokładność ciągu II Idasy: ????. Na stanowisku należy skontrolować różnicę między odczytami zasadniczym i kontrolnym (nas różnica niniejsza niż ±€,15mm); obliczyć przewyższenie z podziałów zasadniczego i kontrolnego (dopuszczalna różnica mniejsza niż ±0,20mm).

-    sprzętem pomiarowym i oprzyrządowaniem: niwelator precyzyjny - samopoziomujący lub libełlowy, stały sztywny statyw do niwełatora, dwie laty 3-metrowe do niwelacji precyzyjnej z taśmą inwarową i podwójnym podziałem (zasadniczy i kontrolny) wyposażone w libelle sferyczne, podstawki pod laty, ruletka, stojaki do lat, żabki, termometr

-    procedurą pomiaru: ciągi II klasy zaczynają i kończą się na punktach 1 klasy; odległość lat od niwełatora 8-40 metrów, niwelacja ściśle ze środka (0^m); parzysta ilość stanowisk między reperami. Niwelator ustawiany na twardym gruncie, nogi mocno wbijane, poziomowanie niwełatora za pomocą libełli pudełkowej, przed odczytem doprowadzenie do koincydencji pęcherzyków libełli głównej za pomocą śruby elewacyjncj,