DSC00283

i.

i.

i

Rya ),lov, UtoU nawijania śrubowo-krzyiowego: / rdsiijii «wi«aany atlhezyjnie z laminatem lub wielo-krotnego włytiln (wyjmowany), 2 - nawijanie Icwoskrętne, f nawijanie prewoakrętne

3.4.3. Nakładanie

Nakładanie polega na ułożeniu na powierzchni gniazda formującego formy wewnętrznej lub zewnętrznej potrzebnej liczby warstw napełniacza arkuszowego uprzednio powleczonego spoiwem, czyli preimpregnowanego na mokro, lub na powlekaniu go bezpośrednio w gnieździe, chwilowym lekkim dociśnięciu warstw do siebie i przesyceniu ich, a następnie utwardzeniu.

Dotychczas nakładanie najczęściej przeprowadza się za pomocą ręcznych narzędzi pracy, takich jak pędzle, wałki miękkie malarskie i metalowe z nacięciami, nożyce ręczne lub z napędem mechanicznym, naczynia pojemnikowe, mieszadła przenośne ręczne bądź z napędem mechanicznym. Można również stosować pistolety natryskowe [3.85, 3.91].

Na powierzchnię gniazda formującego nakłada się warstwę mieszaniny żywicy z potrzebnymi składnikami dodatkowymi, z których szczególne znaczenie ma środek nadający właściwości tiksotropowe i środek barwiący, o grubości 0,3 -r 0,5 mm, w celu uzyskania nieprzezroczystej warstwy wierzchniej przedmiotu o małej chropowatości powierzchni. Warstwa ta decyduje o wyglądzie zewnętrznym przedmiotu i nosi powszechnie nazwę ielkot¹. Trzeba zaznaczyć, że żelkot stosuje się również niekiedy przy laminowaniu natryskowym klasycznymm i przy nawijaniu. Następnie po utwardzeniu żelkotu nakłada się poszczególne warstwy wzmocnienia zgodnie z żądanym ukierunkowaniem jego elementów strukturalnych, chwilowo lekko je dociskając i przesycając oddzielnie. Stosuje się spoiwo jak w przypadku żelkotu, lecz bez środków tiksotropujących i barwiących. Na ostatnią warstwę laminatu przeznacza się zwykle cienką tkaninę powierzchniową. Po utwardzeniu brzegi przedmiotu obcina się — odpad ma szerokość około 2 cm.

249

1

Od słów angielskich gel coal.