DSC00281

demontuje się i wyjmuje z wnętrza przedmiotu w stanie nadającym ac do ponownego Użycia.

Nawijanie śrubowe

Istotę nawijania śrubowego z zastosowaniem nawoju włóknistego przedstawiono na rys. 3.106. Rdzeń wykonuje na ogół tylko ruch obrotowy wokół własnej osi. natomiast głowica do nawijania, z której wyprowadza się pasmo łub taśmę włókien przesyconych

Rys. 3.106. Schemat procesu nawijania śrubowego rury z użyciem pasma bb taśmy włókien: 1 — rt-efc obrotowy rdzenia walcowego, 2 — ruch postępowo-zwrotny nawoju, t — skok nawoju, b — szerokość nawoju, s — kąt nawijania, ff — kąt skrzyżowania

spoiwem,wykonuje ruch postępowo-zwrotny. Do podstawowych wielkości geometrycznych należy nie tylko kąt nawijania o, ale również kąt skrzyżowania fi. Kąt nawijania zawiera się w granicach od sy. = (5x/18G) rad do = (85*/180) rad. Zmniejszenie kąta nawijania powoduje wzrost współczynnika sprężystość wzdłużnej i wytrzymałości w kierunku wzdłużnym (osiowym), a spadek obu wielkość — w kierunku obwodowym (rys. 3.107). Dotyczy to również nawijania planetarnego. Wytrzymałość osiowa jest proporcjonalna do wyrażenia sin²z, a wytrzymałość

£

z

ki

•fa

53    55    9    5

a.(x/ia0)rod

Rys, 3.107. Zależność współczynniki sprężystości wzdłużnej E ad kąta nawijania a podczas nawijana śrubowego: / -• wzdłuż osi, 2 — wzdłuż obwodu (włókna sskł—e. spoiwo poiwsai) (3.91)

247