Aleksander Araszkiewicz
Termin „zaburzenia dysocjacyjne* zawierają w sobie dawne pojęcie histerii, z którego zrezygnowano ze względu na jego wieloznaczność. Ta wieloznaczność wiąże się z tym. że etiopatogeneza i objawy nerwicy histerycznej stwarzały wiele nie dających się rozwiązać problemów i spornych kwestii zarówno w teorii, jak i w praktyce. Porządkowanie zaburzeń psychicznych, zgodnie z duchem obowiązującej obecnie klasyfikacji 1CD-10 wymaga odniesienia się do historycznie ukształtowanego zakresu zaburzeń histerycznych.
Historia rozwoju koncepcji histerii jest tak długa, jak długie są losy naszej cywilizacji W najsławniejszym dokumencie medycyny egipskiej - papirusie Ebcrcsa (1700 r p.n.e.) - w rozdziale „Choroby kobiece* została przedstawiona istota zaburzeń, których przyczyny upatrywano w „wędrującej macicy1*, a także postępowanie w tych zaburzeniach. Nie zawierając określenia „histeria*, opis owych zaburzeń odpowiadał obrazowi zaburzeń histerycznych przedstawionych w podręcznikach w XX w
Obserwowane przez egipskich lekarzy zaburzenia zachowania i skargi kobiet były wiązane z „głodem macicy* lub jej przemieszczaniem się w* górną część tułowia. Ucisk wyżej położonych narządów wewnętrznych na macicę powodował różne dolegliwości Stąd też terapia stosowana przez lekarzy egipskich miała na celu „nakarmienie głodnej macicy* lub przywrócenie jej poprzedniego położenia.
Htpokrates, znając opisy zaburzeń dokonane przez lekarzy egipskich, nazwał je „hi stertą*. Istota choroby nazywanej „głodną macicą'* została wyraźnie określona lako konsekwencja braku aktywności seksualne?: zbyt długa wstrzemięźliwość płciowa pa