75 Zaburzenia dysocjacyjne 499
Ruchowe zaburzenie dysocjacyjne rozwija iię najczęściej w następstwie bezpośredniego stresu psychologicznego czy konfliktu z innymi ludźmi, ale często związek ten nk jest tak widoczny. Może zwracać uwagę spokojna akceptacja poważna niesprawności \la belle indiffćrence) i czasami dość sprawne mimo zaburzenia funkcjonowanie życiowe czy zawodowe. (Pacjent w wieku 28 lat, z bezgłosem, i zawodu informatyk, kontaktujący się z innymi ludźmi za pomocą pisanin na tabliczce czy wysyłania SMS-ów. w pełni realizuje się w pracy i w życiu towarzyskim. Nawet w sytuacji konfliktowej -w czasie stłuczki samochodowej porozumiał się, bez trudności, za pomocą pisania na tabliczce, z drugim uczestnikiem kolizji drogowej).
Wskazówki diagnostyczne
• Brak somatycznego podłoża występującego zaburzenia (pełni diagnostyka neurolo gicznaK
• Dokładny wywiad co do sytuacji psychologicznej i społecznej oraz związków osobowych pacjenta, które mogłyby być przyczyną powstania objawów.
• Ocena osobowości przcdchorobowej i dotychczasowe sposoby radzenia sobie w sytuacjach trudnych (wskazane badanie psychologiczne osobowości).
Różnicowanie
• Zaburzenia ruchowe w następstwie chorób neurologicznych (szczególna trudność ze względu na zmienność objawów we wstępnym okresie stwardnienia rozsianego).
• Stan po urazach czaszki
• Schizofrenia i depresja (obecność innych objawów tych chorób).
• Symulacja - ustalenie ewentualnych świadomych korzyści w razie zagrożenia karą, odpowiedzialności czy możliwości uzyskania świadczeń.
Drgawki dysocjacyjne mogą swoim charakterem przypominać napady padaczkowe. Najczęściej jest to rzucanie się, bezwładne wykonywanie ruchów kończyn, z dziwnymi grymasami twarzy. Napad tych drgawek trwa najczęściej kilka minut, bez objawów sinicy twarzy, bezdechu, przygryzienia języka czy oddania moczu. W tym czasie zdarza się przymglenie lub zamroczenie świadomości, ale nie dochodzi do utraty przytomności. Częściej niż takie napady (duże) obserwuje się napady mole, przebiegające w postaci krótko trwających drgawek, napadu śmiechu, płaczu czy omdlenia. Napad najczęściej jest reakcją na jakąś sytuację urazową czy konfliktową i zdarza się u osób z dość wyraźnymi cechami osobowości histrioniczncj Wskazówki diagnostyczne
• Wyraźnie teatralny czy intencjonalny charakter napadu drgawek.
• Dość długi okres trwania napadu.
• Bez stanu pomrocznego po napadzie.
• Wystąpienia jakiegoś zdarzenia o silnym ładunku emocjonalnym Różnicowanie
• Napady padaczkowe - typowy obraz i inne dane kliniczne i laboratoryjne świadczące o schorzeniu.