DSC00057 (22)

7. Zaburzenia tmmńcomm zmiąnrm ze stresem...

«l

1.    Y-BOCS iYoteBrown Obses$ivc CompuJow Scalę).

2.    Skala NZMH-OC INauaoa] łnstitute of Mentol Health Ghbal Obsetńm Cowp^. sżreScakl

3.    Ńkak- jęku fnp. skala Covi lub skala lęku Hamiltona - HAMD), a także skale dooce ay własnej pacjenta, stosowane bardziej jako instrument scrceningpwy, takie jak ap Urywa Obsessktaal Itwemoty oraz Maudsley Obses&ivcCampulstvc hivemoty. Obie klasyfikacje diagnostyczne - międzynarodowa fICD-JO) i amerykańska - *#.

wierną także kategorie określane jako osobowość ananJcastyczna lub obsesyjno-koo-puJsyjnc zaburzenia osobowości. WICD-10 osobowość anankastyczna charakteryzuję się tendencję do niepewności, wątpliwości, pcrfckcjonizmu, nadmierną skrupulatno-ścią, potrzebę sprawdzania i zajmowania się drobiazgami, sztywnością, uporem i ostrożnością. Mogę pojawiać się uporczywe niepożądane myśli czy popędy fcnpdsfj które nie osiągają nasilenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Zasadniczą więc rtc nicę pomiędzy zespołem natręctw* a osobowością anankastyczną jest różnica jłakkan w zakresie objawów Z kolei w amerykańskiej koncepcji diagnostycznej DSM-IY berze się pod uwagę osobowość typu anankastycznego, w prostej linii wywodzęcę się z klasycznej psychoanalizy Freuda, w której osobowość prawidłową więżę się z istnieniem ego syntonicznego, w* przeciwieństwie do ego dystonicznegp, odpowiedzialnego za obecność zaburzeń OCD Zmiana ego następuje wtedy, gdy objawy psycfaopscoio-gicznc wymykają się choremu spod kontroli

Zaburzenia o charakterze myśli luhtf czynności natrętnych me spełniające kryteriom diagnostycznych OCD zalicza się do spektrum zespołu natręctw Ze względu na charakter objawów i rodzaj dysfunkcji o.u.n , spektrum to można podzielić na trzy grupy 11 grupa zaburzeń, w których występują obsesyjne myśli dotyczące szczególnego problemu: zalicza się tu zespół dysmorficzny, zespół hipochondryczny, jadłowstręt psychiczny;

2J grupa, w której występuję zaburzenia kontroli impulsów: trichotillomania (knenpai-sywne wyrywanie włosów), kompulsje seksualne - parahlie, patologiczny hazard (zaliczany w USA do zespołu natręctw), kompulsyjne zakupy, kleptomania i piromania, 3) grupa, w której występuję objawy neurologiczne, tiki (choroba Toureite'a), choroba Sydenhama, niektóre zaburzenia o charakterze napadów padaczkowych.

3. Epidemiologia

Rozpowszechnienie

Do lat 80. określano rozpowszechnienie OCD na poziomie 0,05%; obecnie uważa Hę. 2c jest ono znacznie większe - dotyczy około 2,5% populacji. W poszczególnych badaniach dane wahają się od 1,9% do 3,0%. Trudności z uzyskaniem jednoznacznych danych epidemiologicznych wynikały z mało precyzyjnych kryteriów diagnostycznych t braku rzetelnych instrumentów diagnostycznych oraz intymnego charakteru objawów, co w wielu regionach utrudniało badanie. Generalnie - częstość występowania OCD w różnych krajach na święcie jest podobna. Jedynym krajem, gdzie obserwuje się istotnie niższe rozpowszechnienie, jest Tajwan.

Zespól natręctw zajmuje czwarte miejsce pod względem częstość występowania zaburzeń psychicznych - po zespołach depresyjnych, zespole uzależnienia od aflnhn-