DSC01854

przy wybuchu wyróżnić można następujące strefy: miażdżenia, kruszenia, spękania i drgania.

Praktyczne znaczenie w technice strzelniczej mają strefy miażdżenia, kruszenia i spękania, które łącznie stanowią strefę zbudzenia. Należy zaznaczyć, że wyraźne granice między strefami nie istnieją i powyższy podział jest umowny.

Gdy ładunek umieszczony jest w stosunkowo niedużej odległości od powierzchni ziemi (powierzchni obnażenia), wówczas przy wybuchu tworzy stożek wybuchowy (lej wyrzutowy), a pod ciśnieniem wytworzonych produktów wybuchu część skały zostaje wyrzucona poza stożek.

Rys. 7.3. Stożek wybuchu

0    — stożek normalnego wybuchu, b — stożek zmniejszonego wybuchu, c — stożek zwiększonego wybuchu; I — ładunek MW

Stożek wyrzutu ma następujące elementy geometryczne: r — promień podstawy stożka wyrzutu,

w — linię najmniejszego oporu skały (najkrótsza odległość od środka ładunku do najbliższej powierzchni obnażenia), zwaną zabiorem;

1    — promień działania wybuchu--odległość od środka ładunku

do dowolnego punktu na okręgu górnej podstawy stożka wyrzutu.

ładunku.

Objętość stożka wyrzutu zależna jest od masy i własności ładunku MW oraz od własności środowiska i usytuowania w nim

145

ll Projektowanie...