gimi, strzelanie komoro we). Przy połączeniu równoległo-szeren. wym we wszystkich grupach powinna być jednakowa liczba żarników i jednakowy opór elektryczny gałęzi równoległych, J?' niespełnienie tego warunku może spowodować nieodpalenie lu zapalników. Przy przerwaniu się jakiegokolwiek przewodu u' czącego grupy zapalników nie nastąpi odpalenie całej linii łowej.
Rys. 7.9. Schemat połączenia mieszanego rów-noległo-szeregowego linii strzałowej 1 — ZE, X — przewody ZE, z — przewody skrajne, 4 — przewody poiącaeniowe, S — przewody magistrali (linii stałej), 8 — przewód łączący grupy ZE
Trójpierścieniowy system połączenia ZE. Do prowadzenia rc-bót strzelniczych w głębionych szybach stosowano zapalarki szybowe PBSz — 500 V zasilane prądem elektrycznym przemienny^ 500 V. Dość często występowały upływy prądu elektrycznego z obwodu strzałowego oraz niewypały. Zastosowanie zapalarki kondensatorowej szybowej typu Barbara 2a i trój pierścieni owego systemu połączenia ZE wyeliminowało niewypały przy głębienia szybów.
Na rys. 7.10 przedstawiono układ anten przy strzelaniu w układzie trój pierścieniowym. Trójpierścieniowy system połączenia ZE jest odmianą połączenia równoległego; dwie grupy równoległe usytuowanych ZE są połączone szeregowo. Uzyskuje się dzięki tema bardzo małą rezystancję zastępczą, przez co eliminuje się wpływ bocznikujący działania wody. Pierścień dolny znajduje się 50 cm od dna, a odległość między pierścieniami musi być nie mniejsza od 20 cm. ZE podłącza się do anteny czynnej i anteny biernej.
Trójpierścieniowy system połączenia ZE składający się z dwóch równoległych połączeń stasuje się również przy równoczesnym odpalaniu dwóch blisko położonych przodków w przypadku konieczności odpalania większej liczby ZE, jak np. w kopalniach rud miedzi.