ców i innych elementów materialnych niekoniecznie da nam obraz wartości wychowawczej pobytu dziecka na obozie. Z drugiej strony ograniczenie się do badania opinii dzieci, ich ocen i sądów może być całkowicie mylące. Jakże inną bowiem ocenę sformułuje dziecko wiejskie będące po raz pierwszy nad morzem od dziecka z wielkiego miasta, które w ubiegłym roku bawiło z rodzicami nad Morzem Czarnym.
Pojawia się także inne pytanie - wątpliwość. Czy w badaniach powinniśmy szukać odpowiedzi na pytanie Jak jest” czy „dlaczego tak jest”. Są to bowiem niekiedy odmienne obszary rzeczywistości, innymi narzędziami poznawane. Opis świata nie jest przecież tożsamy z jego wyjaśnieniem.
Nie chcę rozstrzygać tych wątpliwości. Pragnąłem wskazać tylko na ich istnienie oraz konsekwencje poznawcze.
Inne spojrzenie na sprawę celów badań naukowych spotykamy w pracy W.L. Neumana (Social research methods). Jest to podejście uwzględniające przede wszystkim treści uzyskane w badaniach oraz ich pragmatyczne, operacyjne znaczenie.
Cele badań4
Eksploracyjne |
Opisowe |
Wyjaśniające |
• Dążenie do |
• Wytwarzanie |
• Testowanie |
rozpoznania |
szczegółowych, |
przesłanek i założeń |
podstawowych |
bardzo dokładnych |
teorii. |
faktów, zbiorowości i kwestii. |
opisów. | |
• Tworzenie ogólnych |
• Odnoszenie nowych |
• Wypracowywanie i |
intelektualnych |
danych do znanych |
wzbogacanie |
obrazów badanych |
uprzednio. |
wyjaśnień |
warunków. |
teoretycznych. | |
• Formułowanie i |
• Tworzenie zbioru |
• Poszerzanie teorii |
koncentrowanie się |
kategorii i |
nowych kwestii i |
na problemach przyszłych badań. |
klasyfikacji typów. |
problemów. |
4 Źródło: W.L. Neuman, Social research methods. Qualitative and ąuantitatm approaches. Boston 2000, Allyn and Bacon, s. 22, tłum. Z. Kwieciński.
• Generowanie nowych idei, przypuszczeń i hipotez.
• Określanie wykonalności prowadzonych badań.
• Rozwijanie technik pomiaru i opisu przyszłych danych.
• Przejrzysta kolejność stopni czy stadiów badania.
• Dokumentowanie procesów czy mechanizmów przyczynowych.
• Opisywanie podstaw kontekstu
sytuacyjnego badań.
Wspieranie albo odrzucanie wyjaśnień poszczególnych przesłanek.
Wiązanie kwestii i tematów z ogólnymi zasadami.
Określanie, które z kilku wyjaśnień jest najlepsze.
Zasadniczym celem poznania naukowego jest zdobycie wiedzy maksymalnie ścisłej, maksymalnie pewnej, maksymalnie ogólnej, maksymalnie prostej, o maksymalnej zawartości informacji (J. Such, 1972). Takie dopiero poznanie prowadzi do wyższych form funkcjonowania wiedzy, a są nimi prawa nauki i prawidłowości.
1.3.2. Prawa nauki
Prawa nauki są to należycie uzasadnione i dostatecznie sprawdzone twierdzenia nauki mające postać zdań ogólnych lub w przybliżeniu ogólnych.
Pierwsze z nich zwą się prawami ogólnymi i oznaczają stały bezwy-jątkowy związek pewnych zjawisk. Przykładem takiego prawa są prawa dynamiki, prawo ciążenia i inne prawa nauk przyrodniczych. W humanistyce trudno znaleźć przykłady takich praw.
Drugie nazywamy statystycznymi (zwane także niekiedy sprawozdawczymi) i stwierdzają istnienie prawidłowości. Polega to na towarzyszeniu sobie pewnych zjawisk, fakty przysługiwania pewnych cech bądź fakty zachodzenia określonych relacji z określoną częstotliwością.
Oba rodzaje praw mają charakter praw empirycznych, tzn. budowane są na przesłankach mających charakter zdań spostrzeżeniowych, czyli na