604495237

KONSTRUKCJE - ELEMENTY - MATERIAŁY

Technologia betonu samozagęszczalnego a betonu zagęszczanego w sposób tradycyjny

Dr hab. inż. Jacek Gołaszewski, Politechnika Śląska, Gliwice

ARTYKUŁY PROBLEMOWE

1. Istota betonu samozagęszczalnego

Do zagęszczenia mieszanki betonowej zwykle stosowane są metody wibracyjne. Charakteryzują się one szeregiem niedogodności związanych z wpływem czynnika ludzkiego na efekt zagęszczania oraz hałasem i wibracją. W wyniku prac badawczych nad reologią płynnych mieszanek betonowych zaproponowano rozwiązanie alternatywne do wibracji - mieszankę samozagęszczalną [5, 6], Jako beton samozagęszczalny definiuje się beton, którego skład i składniki dobierane są przede wszystkim ze względu na specyficzne właściwości reologiczne mieszanki, zapewniające jej zdolność do szczelnego wypełnienia formy, otulenia zbrojenia oraz zagęszczenia się pod ciężarem własnym bez potrzeby zagęszczania mechanicznego [2, 3, 5].

Oprócz wyeliminowania niedogodności zagęszczania wibracyjnego zastosowanie betonu samozagęszczalnego umożliwia: zmniejszenie pracochłonności formowania elementów, betonowanie elementów gęstozbrojonych i o skomplikowanych kształtach oraz uzyskanie bardzo dokładnego odwzorowania powierzchni form bez raków i pęcherzy (beton architektoniczny). Wszystko to, w połączeniu ze specyfiką składu tych betonów pozwala na jednoczesne uzyskanie betonu o dużej jednorodności i szczelności. Dzięki temu stosując betony samozagęszczalne stosunkowo łatwo można uzyskać betony wysokowartościowe.

Poważnym problem wpływającym na praktyczne stosowanie betonów samozagęszczalnych jest bardziej złożony proces projektowania ich składu oraz szereg istotnych uwarunkowań technologii ich wykonania. Szczególnie ważnym jest to drugie zagadnienie, gdyż beton samozagęszczalny stawia przed wykonawcą szereg nowych problemów. W artykule omówiono specyfikę projektowania i technologii wykonywania betonów samozagęszczalnych w porównaniu do betonów zagęszczanych w sposób tradycyjny.

2. Specyfika projektowania składu betonu samozagęszczalnego

W skład betonu samozagęszczalnego wchodzi zwykle więcej składników niż w przypadku betonów tradycyjnych. Wg niektórych autorów np. [1] wyróżnianych jest aż dziesięć składników: trzy grupy frakcji kruszywa, cement, dodatki mineralne, woda oraz domieszki chemiczne: superplastyfikator, środek napowietrzający i dodatek zwiększający lepkość.

Przy projektowaniu betonów samozagęszczalnych warunkiem podstawowym jest uzyskanie odpowiednich właściwości Teologicznych mieszanki, a cechy wytrzymałościowe i trwałościowe traktowane są często, zwłaszcza w przypadku betonów niskich klas jako drugorzędne (jakkolwiek zawsze muszą być spełnione minimalne wymagania) [2, 3]. Odpowiednie właściwości reologiczne powinny umożliwić swobodne płynięcie i odpowietrzenie mieszanki betonowej przy braku sedymentacji ziaren kruszywa w mieszance, jak i braku wydzielania się z niej zaczynu.

2.1. Właściwości reologiczne mieszanki i metody ich pomiaru

Analiza zachowania się miesza-

28

PRZEGLĄD BUDOWLANY 6/2009