DSC02882

zmagazynowania, dając kliniczne objawy zatrucia. Czynnikami predysponującymi są tu: choroby zakaźne, stany zapalne, wysoka gorączka, ciąża, wyczerpanie fizyczne. Trujące działanie różnych substancji w zależności od dawki podzielono na:

•    dawka podprogowa, przy której nie obserwuje się działania leku | dawka graniczna, kiedy dają się już zauważyć pewne odczyny biologiczne

•    dawka lecznicza, cechująca się pożądanym skutkiem w ustroju chorego

•    dawka toksyczna, przy której występują objawy nietolerancji lub wyraźnego zatrucia ! dawka śmiertelna, najniższa powodująca zgon.

Urazy zadane narzedziarai~tgBvmiTkrawędzistyrojS zaliczyć tu można palki, łomy, rurki, sztachety, młotkSr'otrncłiy'Siekier7 buty, zderzaki samochodów. W wyniku działania tych narzędzi powstają podbiegnięcia krwawe. qjarcia naskórka i różnorodne przerwy ciągłością tkanek (rany) z towarzyszącymi im krwotokami, a nadto stłuczenia narządów wewnętrznych.    «.

Podbiegnięcia krwawe - ywanp—łcł-Łińcami fsuuillationesl. a jeśli są rozległe - krwiakami (haematomata). Ewolucja podbiegnięcia krwawego (krwiaka): początkowo podbiegnięcie krwawe ma kolor różowo - czerwony, po kilkunastu h sino - wiśniowym, po kilku dniach przybiera zabarwienie niebieskawo — oliwkowe, a w końcu brunatno - żółtawe. Zmiana barwy zależy od przemian barwnika krwi, co pozwala na przybliżone określenie czasu powstania wylewu.

•Otnrria _nnęknr^^cxcoriationesj powstają wtedy, gdy działające narzędzie odziera skórę z warstwy zrogowaciałej, obnażając brodawki skóry właściwej. W następstwie tego dochodzi do miąższowego, słabego krwawienia lub też do wydobywania się osocza.

Narzędzia twarde, tępe lub krawędziste działa z dużąsiłą=>

| rany tłuczone (vu(nera Pontusa)

•    rany miażdżone (v. ąuassata)

I rany darte (v. Jacerata)

•    rany kąsane (v. morsa).

•    obrażenia głowy zadane narzędziami tępymi lub krawędzistymi

•    złamania kości pokrywy i podstawy czaszki (włamy i pęknięcia)

•    krwiaki śródczaszkowe (nadtwardówkowe, podtwardówkowe, podpajęczynówkowe, śródmózgowe i dokomorowe)

•    wstrząśnienie mózgu (commotio cerebri)

•    stłuczeni mózgu (contusio cerebri)

•    zmiażdżenie mózgu (conąuassatio cerebri)

•    obrażenia klatki piersiowej

•    obrażenia narządów jamy brzusznej

•    obrażenia kończyn

fllflmania jftacturąe) kości pokrywy i podstawy czaszki I występują pod postacią jułamów lub pęknięć. Qg-włąpiania kości finfractio) dochodzi wówczas, gdy póffierzchnia gndząrpgn narzędzia 'yaŁjiicduża; odłamek lub odłamki ulegają wówczas przemieszczeniu w głąb czaszki.

_ ^strząśnietriepi^T^^jestpojęciem czynnościowym. Jest to zespól obiawów pourazowych, w skład których wtti53źi natychmiastowa, zwykle krótkotrwała utrata przytomności. Nie prowadzi do zgonu, chyba, że dołączy się znaczny obrzęk mózgu. Badanie sekcyjne jest właściwie negatywne.

,    . Stłuczenie mózpK charakteryzuje się wystąpieniem drobnych, nunkcikowa tych wybroczyn,

umieiscowionycngłównie w jrorite i sąsiadujących z nią obszarach istoty białej. Nieco później obserwuje się w tym miejscu rozmiękanie tkanki mózgowej. Ogniska stłuczenia maja barwę czerwono-wiśniową lub sino-czama. charakterystycznym nakrapianiem będącym wyrazem drobnych krwinkotoków. Lokalizująsręone^a ogół w miejscu, w którym uszkadzające działmiicjrrazu na mózg

9