neonatologia9

86 Szczepienie BCG

kliniczne objawy zakażenia potwierdzone wynikami badań dodatkowych, choroby skóry.

I'o ustąpieniu przeciwwskazań dzieci powinny być zaszczepione najszybciej jak jest to możliwe.

Zestaw do wykonania szczepienia BCG:

•    szczepionka BCG (ciemna ampułka ze szczepionką, ampułka z rozpuszczalnikiem),

•    strzykawka jednorazowa Imł (z dokładną podziatką co 0.01 ml).

•    strzykawka jednorazowa 2 ml do rozpuszczenia szczepionki.

•    3 gty (jedna do rozpuszczenia lub nabrania szczepionki druga do wykonania wstrzyknięcia 0.45 * 16 lub 0.33 * 13. trzecia zapasowa).

•    jakwe gaziki do dezynfekcji ampułek.

•    środek do dezynfekcji ampułek (70% alkohol etylowy).

•    rękawiczki ochronne.

•    pojemnik na odpady.

•    pojemnik na zuzyty sprzęt

Zestaw do szczepienia powinien być przygotowany na specjalnie oznakowanei | tacy BCG

Szczepienie wykonuje się ga zlecenia lekarskie i po uzyskaniu zgody matki dziecka Przed użyciem szczepionki bezwzględnie należy sprawdzić na etykiecie rodzaj szczepionki, liczbę dawek w ampułce, termin ważności oraz sprawić, aby proszek znajdował się na dnie ampułki.

Ampułki należy zdezynfekować gazikiem nasączonym 70% alkoholem etylowym. następnie wprowadzić 1 ml rozpuszczalnika za pomocą strzykawki, łagodnym strumieniem po ściance ampułki. Szczepionkę należy zużyć bezpośrednio po rozpuszczeniu. Po uzyskaniu równomiernej zawiesiny do strzykawki o pojemności l ml pobiera się tylko jedną dawkę szczepionki w ilości 0.1 ml. Taka dawka przeznaczona jest dla jednego dziecka. Pr/.cd wykonaniem szczepienia bezwzględnie należy sprawdzić tożsamość dziecka. Wskazane jest. aby szczepienie wykonywały dwie osoby: po uprzednim zdezynfekowaniu skóry ⁷0% alkoholem etylowym jedna osoba unieruchamia rękę d/iccka, druga wykonuje szczepienie.

Szczepienie wykonuje się przez wstrzyknięcie śródskómc, w '/₃ zewnętrzną górną część lewego ramienia, ponad dolnym przyczepem mięśnia naramicn-nego (ryc. 6.1).

Miejsce

szczepienia BCG

Położna dokonująca szczepienia powinna poinformować matkę dziecka o tym, że po podaniu szczepionki powstanie białawy pęcherzyk (bąbel), dobrze oddzielony od otoczenia wielkości 6-8 mm, który zanika po ok. 30 min. W miejscu szczepienia po 2 3 dniach od jego wykonania może wytworzyć się kilkumilimetrowy naciek z pęcherzykiem surowiczo-ropnym, który po kilku dniach przysycha. Następnie po ok. 2-3 tyg. powstaje naciek o średnicy 2-5 mm. Po .4-6 tyg. w miejscu szczepienia powstaje drobna, płaska blizna o średnicy kilku milimetrów.

Od momentu szczepienia £ż do pojawienia się blizny nie wolno wyciskać, zdrapywać i smarować powstających zmian Miejsce szczepienia należy utrzymywać w czystości, po kąpieli delikatnie osuszać do momentu odpadnięcia strupa

Niewykorzystaną szczepionkę i zużyty materiał (igły, strzykawki, gaziki) wyrzuca się do pojemnika przeznaczonego na odpady komunalne i do spalenia.

Obecnie według WHO zamiast określeń: odczyn poszczepicnny i powikłanie poszezepienne wprowadzono jedno określenie: niepożądany odczyn po-szczepienny (NOP), który może być lekki, ciężki lub poważny.

Po wstrzyknięciach podskórnych obserwuje się odczyny miejscowe w postaci zaczerwienienia, bolcsności, nacieku. Objawy i zmiany poszezepienne ustępują samoistnie zazwyczaj w ciągu 3 mieś. od szczepienia.

Do odczynów ogólnych zalicza się podwyższoną temperaturę ciała, złe samopoczucie. bóle głowy, czasami wymioty.

Szczepienie w.z.w. typu B

Wirusowe zapalenie w ątroby, w.z.w. (Hepatitis virusalis) - choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym, potocznie nazyw ana żółtaczką. Jest to jednak termin nieprawidłowy, niemedyczny oraz nieścisły ze względu na różny