31596 neonatologia9

86 Szczepienie BCG

-    kliniczne objawy zakażenia potwierdzone wynikami badań dodatkowych,

-    chproby skóry.

Po ustąpieniu przeciwwskazań dzieci powinny być zaszczepione najszybciej jak jest to możliwe.

Zestaw do wykonania szczepienia BCG:

•    szczepionka BCG (ciemna ampułka ze szczepionką, ampułka z rozpuszczalnikiem),

•    strzykawka jednorazowa Iml (z dokładną podzialką co 0,01 ml).

•    strzykawka jednorazowa 2 ml do rozpuszczenia szczepionki,

•    3 igły (jedna do rozpuszczenia lub nabrania szczepionki, druga do wykonania wstrzyknięcia 0.45 x 16 lub 0,33 x 13, trzecia zapasowa).

•    jałowe gaziki do dezynfekcji ampułek,

•    środek do dezynfekcji ampułek (70% alkohol etylowy),

•    rękawiczki ochronne,

•    pojemnik na odpady.

•    pojemnik na zużyty sprzęt.

Zestaw do szczepienia powinien być przygotowany na specjalnie oznakowanej tacy BCG

Szczepienie wykonuje się na zlecenia lekarskie i po uzyskaniu zgody matki dziecka. Przed użyciem szczepionki bezwzględnie należy sprawdzić na etykiecie rodzaj szczepionki, liczbę dawek w ampułce, termin ważności oraz sprawić, aby proszek znajdował się na dnie ampułki.

Ampułki należy zdezynfekować gazikiem nasączonym 70% alkoholem etylowym, następnie wprowadzić 1 ml rozpuszczalnika za pomocą strzykawki, łagodnym strumieniem po ściance ampułki. Szczepionkę należy zużyć bezpośrednio po rozpuszczeniu. Po uzyskaniu równomiernej zawiesiny do strzykawki o pojemności 1 ml pobiera się tylko jedną dawkę szczepionki w ilości 0,1 ml. Taka dawka przeznaczona jest dla jednego dziecka. Przed wykonaniem szczepienia bezwzględnie należy sprawdzić tożsamość dziecka. Wskazane jest, aby szczepienie wykonywały dwie osoby: po uprzednim zdezynfekowaniu skóry 70% alkoholem etylowym jedna osoba unieruchamia rękę dziecka, druga wykonuje szczepienie.

Szczepienie wykonuje się przez wstrzyknięcie śródskóme, w '/₃ zewnętrzną górną część lewego ramienia,, ponad dolnym przyczepem mięśnia naramien-nego (ryc. 6.1).

Miejsce

szczepienia BCG

Położna dokonująca szczepienia powinna poinformować matkę dziecka o tym, że po podaniu szczepionki powstanie białawy pęcherzyk (bąbel), dobrze oddzielony od otoczenia wielkości6-8 mm, który zanika po ok. 30 min. W miejscu szczepienia po 2-3 dniach od jego wykonania może wytworzyć się kilku-milimetrowy naciek z pęcherzykiem surowiczo-ropnym, który po kilku dniach pizysycha. Następnie po_ok.j2=3Ltyg. powstąje naciek a średnicy2^5 mm. Po 4^6 tyg. w miejscu szczepienia powstaje drobna, płaska blizna o średnicy kilku milimetrów.

Od momentu szczepienia pż do pojawienia się blizny nie wolno wyciskać, zdrapywać i smarować powstających zmian. Miejsce szczepienia należy utrzymywać w czystości, po kąpieli delikatnie osuszać do momentu odpadnięcia strupa.

Niewykorzystaną szczepionkę i zużyty materiał (igły, strzykawki, gaziki) wyrzuca się do pojemnika przeznaczonego na odpady komunalne i do spalenia.

Obecnie według WHO zamiast określeń: odczyn poszczepienny i powikłanie poszczepienne wprowadzono jedno określenie: niepożądany odczyn poszczepienny (NOP), który może być lekki, ciężki lub poważny.

Po wstrzyknięciach podskórnych obserwuje się odczyny miejscowe w postaci zaczerwienienia, bolesności, nacieku. Objawy i zmiany poszczepienne ustępują samoistnie zazwyczaj w ciągu 3 mieś. od szczepienia.

Do odczynów ogólnych zalicza się podwyższoną temperaturę ciała, złe samopoczucie, bóle głowy, czasami wymioty.

Szczepienie w.z.w. typu B

Wirusowe zapalenie wątroby, wz.w. (Hepatitis virusalis) — choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym, potocznie nazywana żółtaczką. Jest to jednak termin nieprawidłowy, niemedyczny oraz nieścisły ze względu na różny