Rodzaj orzech (Juglans L.) należy do rzędu orzechowych (.Juglandales L.). Rodzaj ten obejmuje około 15 gatunków rosnących na półkuli północnej — w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Nie wszystkie gatunki zostały dokładnie zbadane i opisane. Ponadto wśród pomologów panuje duża rozbieżność zdań co do podziału na odrębne gatunki czy pochodne formy botaniczne.
Wszystkie gatunki orzecha tworzą duże*okazałe drzewa dorastające do wysokości 25 m. Tylko Juglans smboldkma Maxim. i Juglans hi misi i Jeps. tworzą krzewy lub małe drzewa. W uprawach sadowniczych najbardziej znany i rozpowszechniony jest orzech włoski (Juglans regla L.) uprawiany powszechnie zarówno amatorsko, jak i na skalę towarową.
Inne gatunki mają mniejsze znaczenie i są mniej rozpowszechnione. Uprawiane są zwykle jako drzewa ozdobne w parkach, ogrodach pomologicznych, zwykle w cieplejszym klimacie. Niektóre gatunki, ze względu na dużą wytrzymałość na niskie temperatury, używane są jako podkładki dla orzecha włoskiego lub innych gatunków orzechów mniej wytrzymałych na mróz, oraz jako materiał wyjściowy w hodowli.
Orzech włoski (Juglans regia L.). Występuje w południowo-wschodniej Europie i Azji po Chiny i Himalaje. Okazałe drzewo, wysokości do 25 m. Odznacza się największym zasięgiem występowania i największą zmiennością cech morfologicznych, dlatego w siedliskach jego występowania istnieje duże zróżnicowanie form i typów. Niektórzy badacze próbują wydzielić w obrębie orzecha włoskiego kilka gatunków, inni zaś uważają, że jest to jeden gatunek, ale wyodrębniają w nim podgatunki lub