Iglaki3

Systematyka roślin iglastych

w środowisku naturalnym, należy do najpowszechniej uprawianych drzew iglastych. Znajduje zastosowanie w leśnictwie do zalesiania zdegradowanych, nieurodzajnych i płytkich gleb. Ze względu na piękny pokrój, ciemne i duże igły oraz na małe wymagania co do środowiska należy do ulubionych drzew parkowych, chętnie sadzonych również w miastach.

Okres kwitnienia: maj - czerwiec.

SOSNA BOŚNIACKA

Opis: Sosna bośniacka charakteryzuje się koroną zwartą, później stożkowatą. Młode pędy pokryte są szarym nalotem. Igły w pęczkach po 2, długości 60-90 mm. Ciemnozielone, błyszczące, twarde, ale giętkie, kłujące. Szyszki wydłużone, jajowate, długości 6-8 cm. Występowanie: Pochodzi z górzystych rejonów

Półwyspu Bałkańskiego, gdzie dorasta do 35 m wysokości, w uprawie osiąga zaledwie połowę tej wysokości. Siedlisko: Sosna bośniacka jest wytrzymała na mróz, mało wymagająca co do gleby. Rośnie powoli, dobry gatunek parkowy do sadzenia pojedynczo.

ŚWIERK POSPOLITY

Opis: Szybko rosnące drzewo o wysokości 30-50 m, o gęstej regularnej, stożkowatej koronie. Kora początkowo gładka, czerwonobrązowa, później zmienia się w brązowoszarą, łuskowatą. Pędy są brązowe do czerwo-nożółtych, błyszczące. Igły długości 10-25 mm, ciemnozielone, z wyraźnymi liniami aparatów szparkowych. Na końcach są zaostrzone. W dobrych warunkach pozostają na drzewie do 8 łat. Szyszki walcowate o rozmiarach 8-18 cm x 3-4 cm.

Występowanie: W podgórskich i górskich rejonach północnej i środkowej Europy świerk pospolity tworzy rozległe, naturalne zbiorowiska oraz obszary dodatkowo zalesione przez człowieka. W Europie środkowej rośnie od około 300 m n.p.m., aż po górną granicę lasu. W Polsce świerk pospolity jest rozprzestrzeniony zarówno

w górach po górną granicę lasu, jak i w innych rejonach naszego kraju.

Siedlisko: Świerk pospolity jest cieniolubnym drzewem odpornym na mróz. Ma duże wymagania co do warunków wilgotności powietrza i gleby. Źle rośnie w suchych rejonach, jest również wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza. W leśnictwie należy do ważnych gospodarczo gatunków w kształtowaniu terenów zielonych. Znajduje zastosowanie w podgórskich i górskich rejonach jako ważne drzewo szkieletowe lub uzupełniające. Odmiany barwne, o zróżnicowanym pokroju są znaczącymi, dominującymi elementami nasadzeń parkowych, zaś niskie odmiany odpowiednie są do ogródków przydomowych.

Okres kwitnienia: maj - czerwiec.

ŚWIERK BIAŁY

Opis: Jest to powoli rosnące, dość niskie drzewo (15-20 m), o stożkowatej, gęsto rozgałęzionej koronie. Młode gałązki na początku mają igły, później stają się nagie. Igły długości 10-18 mm są sztywne, matowozielone do szaroniebieskich, wykrzywione ku przodowi. Szyszki małe, walcowate, długości 60-65 mm.

Występowanie: Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej.

Siedlisko: Gatunek odporny na mróz, o dość dużych wymaganiach co do wilgotności powietrza. Dobrze znosi stanowiska nawietrzne. Jest stosunkowo odporny na zanieczyszczenia powietrza. Jako drzewo uzupełniające nadaje się do mniejszych parków oraz na tereny otwarte.

ŚWIERK CZARNY

Opis: Świerk czarny jest wolno rosnącym drzewem o smukłej, gęstej i delikatnej koronie. Pędy są zwykle czerwonobrązowe, gęsto obsypane szarozielonymi igłami o długości 7-12 mm. Szyszki jajowate, drobne, długości co najwyżej 3,5 cm. Częściej uprawia się niższe odmiany,

Czy wiesz, że...

• Ze względu na płytki system korzeniowy

i wysoki wzrost, świerk bywa często wywracany przez wiatr.

• Drewno jest bardzo cenione

i szeroko stosowane.

• Kora jest podstawowym surowcem w przemyśle garbiarskim.