Jałowce są bardzo zróżnicowane nie tylko pod względem wymagań klimatycznych i glebowych, ale także form wzrostowych (od wysokich drzew do niskich, ścielących się krzewów).
Występowanie: Jałowce pochodzą z różnych stron świata. Rosną zarówno w górach obszarów tropikalnych, jak i pod kręgiem polarnym, zawsze jednak na półkuli
północnej.
Siedlisko: Mają małe wymagania co do gleby. Wiele gatunków rośnie na glebach lekkich, suchych, piaszczystych, wszystkie natomiast są światłolubne. Nic wszystkie gatunki są dostatecznie odporne na niskie temperatur}'. Dobrze znoszą suszę, ale są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia powietrz dymami i pyłami, co ogranicza ich stosowanie w dużych miastach.
Zastosowanie: Jałowce zaleca się sadzić szczególnie w małych ogrodach. Nadają się do strzyżenia i formowania, podobnie jak żywotniki i cyprysiki. Jałowce warto sadzić w kompozycjach kontrastowych, np. odmiany kolumnowe z krzaczastymi lub płożącymi. Ładnie wygląda kilka jałowców posadzonych w równych odstępach w jednym rzędzie wzdłuż ścieżki lub w pobliżu ozdobnego murku z kamieni. Doskonale prezentują się obok sosen, karłowatych świerków. Jałowiec, a zwłaszcza jego formy karłowe, wzbogacą każdy ogródek skalny.
euzo\\cv
Opis: Zimozielony, wolno rosnący, rozgałęziony u samej nasady krzew o pokroju kolumnowym. Zwykle osiąga wysokość od 0,6-6 m. Kora początkowo gładka, czerwonobrunatna, z czasem staje się szarobrunatna, podłużnie spękana, łuskowato lub włókniście złuszczająca się- Igły sztywne, odstające od pędu, kłujące, długości 10-20 mm, równowąskie, przeważnie szarozielone. Szyszkojagody zawierają olejki eteryczne, żywice, alkaloidy, garbniki, sole mineralne i mikroelementy. Występowanie: Rośnie w całej umiarkowanej strefie półkuli północnej, gdzie wykształca wiele podgatunków,
i I
33