DSC07804

155

Uszkodzenia spowodowane przez środowiska o charakterze kwasowym uzależnione są od rodzaju powstających produktów i warunków ich oddziaływania na beton (woda stojąca czy w ruchu, omywanie czy przeciekanie wody przez beton, uszkodzenie powierzchni betonu przez erozję itp.). Jeżeli w wyniku reakcji powstają sole rozpuszczalne, to są one wypłukiwane z betonu, a obraz zniszczenia jest podobny jak w przypadku agresywności ługującej, przy czym proces jest tym razem znacznie szybszy. Korozja rozwija się z szybkością w przybliżeniu proporcjonalną do pierwiastka kwadratowego z czasu, ponieważ substancje agresywne muszą przedostać się poprzez resztkową warstwę słabo rozpuszczalnych produktów reakcji, które pozostają po rozpuszczeniu Ca(OH)₂. Tak więc na postęp korozji wpływa nie tylko wartość pH, ale również ruchliwość jonów agresywnych.

Jeżeli sole wapnia przechodzą w związki nierozpuszczalne, to wymywanie nie następuje. Jednak jeżeli nie mają właściwości wiążących w stosunku do pozostałych składników betonu, to powodują zmianę struktury i obniżenie wytrzymałości betonu. Jeżeli utworzone sole charakteryzują się zdolnością przyłączenia dużej ilości wody, to w efekcie wystąpi korozja pęcznienia. Dotyczy to np. kwasu siarkowego.

Postęp korozji betonu w środowiskach kwaśnych nie jest stały i ulega zahamowaniu, zwłaszcza w warunkach stacjonarnych, gdy przy braku przepływu cieczy kwaśnych szybkie początkowo rozpuszczanie wapnia, zależne od kinetyki reakcji wodorotlenku wapnia z kwasami, jest hamowane przez zagęszczające się z czasem nowo powstałe związki utrudniające dyfuzję środowiska do nieuszkodzonego jeszcze spoiwa. Schemat ilustrujący szybkość korozji betonu narażonego na działanie środowisk kwasowych przedstawia rysunek 7.9.

Czas [dni]

Rys. 7.9. Typowy schemat zmiany szybkości korozji betonu w środowiskach kwasowych: 1 - zakres kinetyczny,

2    - zakres dyfuzyjno-kinetyczny,

3    - zakres dyfuzyjny

Jeżeli beton jest omywany przez przepływające środowisko kwasowe, to intensywność korozji zwiększa się, zwłaszcza w przypadku powstawania rys i pęknięć powierzchniowych. Jednak i wtedy korozja zachodzi w warstwach powierzchniowych, a beton pod warstwą skorodowaną zachowuje jeszcze znaczną wytrzymałość, przy jednoczesnym zmniejszeniu przekroju elementu betonowego. W prawidłowo