DSCF5314

i

i

nawet krótkotrwałych, to jest między dwoma zbożami ozimymi. Przywracają 11 częściowo bioróżnorodność masy organicznej resztek pożniwnych, poprą^|i zarówno warunki rozkładu, jak i skład fenolowych toksyn z resztek słomiastyą^ Gospodarka rynkowa wpłynęła na zmianę wewnętrznej struktury ŁM zbóż w stosunku do tej sprzed transformacji społeczno-ustrojowej. Nastąpiło zj. szenie udziału pszenicy, jęczmienia, a także mieszanek zbożowych, szczegół jęczmienia z owsem. Fakt zwiększenia zasiewów pszenicy i jęczmienia należy ^ nić jednoznacznie pozytywnie. Zwiększenie udziału mieszanek zbożowych w J siewach do ponad 16% jest symptomem ekstensywnego sposobu produkcji zia^ chociaż w warunkach spadku nakładów na nawozy i pestycydy mieszanki zmuszały ryzyko obniżki plonu.

Tabela 1.3. Powierzchnia i struktura zasiewó^zbóż w Polsce (2000-2002, GUS)

Zboże	Powierzchnia
	(tys. ha)	(%)
Pszenica	2 565	29,6	t
Żyto	1 927	22,2	ns
Mieszanki zbożowe	1436	16,6	t
Jęczmień	1079	12,5	T
Pszenżyto	814	9,4
Owies	561	6,5	|
Kukurydza (ziarno)	225	2,6	<-»
Gryka i prosowe	51	0,6	i
Ogółem	8 658	100	T

Powierzchnie zasiewów żyta i pszenżyta ustaliły się na dość stałym poziomie-(tab. 1.3) - wysokim dla żyta, co jest spowodowane jego wielokierunkowym użytkowaniem i skupem interwencyjnym przez ARR, oraz niskim dla pszenżyta, co z kolei jest rezultatem tylko pastewnego użytkowania i małej przydatności jego ziarna; na mąkę chlebową. Duży spadek zainteresowania uprawą owsa wynika z jego ni- ; skiej ceny rynkowej jako zboża paszowego, małego zużycia konsumpcyjnego jakoś żywności profilaktycznej oraz zastąpienia zasiewami mieszanymi z jęczmieniem. I Powierzchnia uprawy gryki i prosowatych spadła o połowę do średniego poziomu i 51 tys. ha i nadal pozostaje koniunkturalnie bardzo zmienna.

Plony zbóż w ostatnim pięcioleciu należy ocenić jako niskie, nie osiągnęły one i jeszcze poziomu sprzed początku transformacji (tab. 1.4).

Ten spadek plonu ziarna wynika przede wszystkim ze zmniejszenia zużycia! przemysłowych środków produkcji, tj. nawozów i pestycydów, a także zahamowa-j nia dynamiki wdrożeń postępu biologicznego oraz wspomnianego już odstąpienia 3 od zasad racjonalnego płodozmianu. Spadek zbiorów był częściowo rekompenso-i wany zwiększeniem powierzchni uprawy.