DSCF5366

w kłosach zbitych. Z każdego pięterka osadki wyrasta jeden kłosek 4-5-kwiato którego wykształcają się 2-3 ziarniaki (pozostałe są płonne).

Rys. 2.8. Schemat budowy kłoska 5-kwiatowego pszenicy: a - osadka kłoska, b - plewa wewnętrzna (górna), c - plewa zewnętrzna (dolna), d - łuszczki, e - plewka dolna, f- słupek, g - pylniki, h - plewka górna (Szempliński)

Plewy mają łódeczko waty kształt, są grube i skórzaste. Zewnętrzna i wewnętrz-I na strona plewy może być gładka i błyszcząca albo omszona. Plewy odmian uprawnych są z zewnątrz gładkie, natomiast od wewnątrz mogą być w różnym stopniu; owłosione lub gładkie. Wzdłuż plewy, od jej podstawy aż do wierzchołka, biegnie żebrowate zgrubienie, zwane kilem. Dzieli on plewę na dwie asymetryczne częsct Na szczycie plewy kil przechodzi w ząbek. .Od wierzchołka ząbka w dół plewy po Szerszej jej stronie biegnie bark. Kształt i wielkość ząbka oraz barka wykazują dużą stałość, dzięki czemu są użyteczne w odmianoznawstwie pszenicy. Plewki są mniejsze, cieńsze i delikatniejsze niż plewy, a plewka dolna może być zakończona ością lub bezostna. Pszenice o kłosach ościstych nazywają się ostkami, a bezostne - fi łkami. Ości w kłosach odgrywają bardzo ważną rolę w procesie fotosyntezy. Są aktywne fotosyntetycznie jeszcze wtedy, gdy liście górne już zasychają. Odmiany ościste bardziej nadają się do uprawy w rejonach o wysokiej przeciętnej temperaturze i małej ilości opadów, ponieważ więcej transpirują, szybciej przewodzą wodę od korzeni do kłosa niż odmiany bezostne, a ziarno jest lepiej zaopatrywane w wo-dę i składniki pokarmowe. W sprzyjających warunkach udział ości w produkcji suchej masy ziarna wynosi do 12%. Odmiany pszenicy mogą się także różnij kształtem kłosa, jego długością i zbitością. Kłosy mają kształt cylindryczny, pira-