DSCF5511

r

225

5. Jęczmień

Tabela 5.11. Progi szkodliwości chorób jęczmienia (Jańczak, Pokacka, 1997)

Choroba	Progi szkodliwości
Mączniak prawdziwy	początek strzelania w źdźbło pełnia strzelania w źdźbło	10% porażonych pędów 10% porażonej powierzchni górnych liści
Rynchosporioza liści	początek strzelania w źdźbło pełnia strzelania w źdźbło	10% porażonych pędów 10% porażonej powierzchni górnych liści
Rdza jęczmienia	początek strzelania w źdźbło pełnia strzelania w źdźbło	10% porażonych pędów 10% porażonej powierzchni górnych liści

Zbiór jęczmienia ozimego przeprowadza się dwuetapowo w fazie dojrzałości woskowej bądźjednoetapowo w fazie dojrzałości pełnej za pomocą kombajnu. Opis zbioru zbóż przedstawiono w rozdziale 2.7.

5.8. Agrotechnika jęczmienia jarego 5.8.1. Przedplon i uprawa roli

W klasycznym zmianowaniu norfolskim jęczmień jary następuje po okopowych -ziemniaku lub buraku. Dla jęczmienia browarnego jest to przedplon najlepszy, szczególnie po buraku, który zostawia glebę w dobrej kulturze, o dużej zdolności buforowania, a jednocześnie dość ubogą w azot. Dla jęczmienia pastewnego dobrymi przedplonami są strączkowe: na kompleksach pszennych - bobik, groch, wyka siewna, na żytnich - łubin żółty i wąskolistny. Dobrym przedplonem, choć rzadko stosowanym, jest rzepak ozimy i jary. Słabymi przedplonami są zboża (tab. 5.12), wyjątek stanowi owies, który nie stwarza dobrych warunków do rozwoju grzybów patogenicznych jęczmienia. Stanowisko po owsie określa się jako dobre. Jęczmień jary źle znosi uprawę po pszenicy i po pszenżycie, niewiele korzystniejsze jest żyto ze względu na mniejsze zagrożenie chorobami. W uprawie po sobie jęczmień reaguje obniżką plonu, która w ciągu kilku lat dochodzi do 20-22%.

Porównanie plonowania jęczmienia jarego w różnych systemach gospodarowania dowodzi jego dużego potencjału plonotwórczego, także w warunkach braku nawożenia mineralnego i pestycydów, pod warunkiem wszakże utrzymania właściwego następstwa roślin (tab. 5.13).