DSCF6182

56

R/C.2L

Rodzaje I kszułty skrzy ■    dtl owadów (ng Stein-

I    manna i Zomborltgo,

1965): A - chrzęsza B-muchówki C-pnmiankaumu-(hówki, D-pólpokrywa u pluskwiaki różno-skrzydlego,!;-prosto-skryty z rodza/u ktnr.

F-skorek z rodzaju for-ficukG-siatkoskrzydly z rodzaju Ncmoptetci,

H-jętka z rodzaju O/igo-neurięl/oj-przylżeniec z rodzaju Thrips,J-plus kwiakzrodzajuCorin K-blonkówka z rodzaju IdimimU - motyl z rodzaju Omdes,

L-motyl z rodzaju Pieris,

I-pokrywa, 2-skrzydło błoniiste, 3-tusidi przezmiankij-nóżka przezmlanki, 5-główka przmianki, 6-wstawka pólpokrywy, 7-klinik pólpokrywy, 8-zakryw-kapóipokrywy,

9 -przykrywka pólpokrywy, 10- międzykryw-ka pólpokrywy, 11 -znamię skrzydłowe

owadów

%

^gglęzianie się żyłek podłużnych i wyki/utaic się iln/ej H popr/ec/nych, wskutek czego powitały l/w. tkr/ydłi P?$

|_łr/cs(fcje pomiędzy żyłkami podłużnymi i poprzecznymi nazwę komórek (celluloe). Ich nazwy pochodzą od żyłek ^rzecznych biegnących obok nich i są to komórki żebrowe, pod-P°*^} _wC promieniowe, środkowe, łokciowe i pachowe Powier/ch-^ydeł ograniczone żyłkami poprzecznymi określa się jako (_(im>) i ich nazwy tworzone są od nazw przylegających do 'eh _żyj_e|(₍ np. pole analne lub pole jugalnc (ryć, 20). U nicktó-¹¹ _c|, owadów, np. u błonkoskrzydłych, przy żyłce żebrowej, blisko jerzch°^^a skrzydła, występuje ciemno zabarwiona plamka, t/w jjtnię skrzydłowe (pterosti&m) (ryc. 21).

Skrzydła u owadów mogą mieć różne kształty (ryc. 21), Ważki

(i)donata\ siatkoskrzydłe (Neuroptm), wojsiłki (Mecoptm), widelnice (Plecoplera), niektóre blonkówki i pluskwiaki mają skrzydła długie- wąskie i zaokrąglone w części wierzchołkowej. Z kolei u motyli, chruścików (Trichoptera) i niektórych pluskwiaków występują skrzydła szerokie.

Skrzydła u większości owadów mają strukturę błoniastą, niemniej jednak mogą wystąpić pewne ich modyfikacje (ryc. 21);

U chrząszczy pierwsza para skrzydeł przekształcona jest w schity-nizowane pokrywy (elyirae), które mają zredukowane użytkowanie. U skorków (Deimptem) pokrywy są zawsze mocno skrócone i pozbawione użytkowania. Pokrywy stanowią ochronę dla drugiej lotnej błoniastej pary skrzydeł. U pluskwiaków różnoskrzydłych (Heieroptera) pierwsza para skrzydeł jest schitynizowana u nasady, a w części szczytowej błoniasta. Są to tzw. pólpokrywy (kinie-fylrae), które chronią drugą, błoniastą parę skrzydeł i służą równocześnie owadowi do lotu razem ze skrzydłami błoniastymi. W wypadku półpokryw nastąpił wtórny podział powierzchni tych skrzydeł na kilka części (ryc. 21). Część szczytowa skrzydła o strukturze błoniastej nosi nazwę zakrywki (membrana) i ma w pełni wykształcone użytkowanie. Pozostała część to część schitynizowana, której użytkowanie jest skąpe. Wyróżnia się w niej wstawkę (embolinm) i klinik (twi/s), które znajdują się przy brzegu przednim skrzydła. następnie przykrywkę (coriwn), która tworzy część środkową skrzydła i międzykrywkę (cluvns), która położona jest przy brzegu tylnym skrzydła. Schitynizowana powierzchnia półpokryw może