DSCF6130 (2)

56    Centrum logistyczne jako ogniwo łańcucha dostaw

•    zarządzania zbiorem organizacji — członków łańcucha dostaw,

•    procesów planowania, kontroli i koordynacji dostaw, produkcji, magazyilH wania i dystrybucji, zorientowanych na realizację celów logistycznych^

•    informacji, czyli pierwotnych i przekształconych danych, umożliwiam podejmowanie decyzji,

•    struktury organizacji, wyrażającej podział funkcjonalny całości na wyodręSI nionc części wraz z zakresem kompetencji decyzyjnej i koordynacją działają

Konstatując powyższe rozważania, można stwierdzić, że łańcuchy dostaw ąą generowane na skutek powiązań logistycznych między poszczególnymi podmuM tami, stanowiącymi kolejne ogniwa łańcucha. Przytaczając ponadto pogląd S. Abtal i H. Woźniaka, należy podkreślić, że podstawą tworzenia łańcucha jest wzajenufl współpraca dostawców, producentów, przedsiębiorstw transportowo-spedycyjinyćffl pośredników handlowych i ostatecznych odbiorców¹.

Rolą łańcucha dostaw jest zatem generowanie wewnętrznej wartości przez ] poszczególne jego ogniwa, będące charakterystycznymi punktami łańcucha Ogniwa te tworzone są przez podmioty, realizujące określone zadania w ramach pro-1 cesu wytwarzania i dostarczania produktu. Z analizy uczestników łańcucha dostaw® wynika zatem jego podmiotowy aspekt Podmioty w łańcuchu dostaw to zarównfl producenci, dystrybutorzy, hurtownicy lub detaliści, jak i osoby fizyczne. Łańcuch dostaw w tym aspekcie obejmuje bowiem wszystkie współdziałające ze sobą przędą siębiorstwa, tworzące ogniwa tego samego łańcucha. Uczestnicy łańcucha dostawi w ramach współpracy, realizują procesy zakupu i sprzedaży surowców, materiałów] i półproduktów. W wyniku ich transformacji w procesach produkcji otrzymywane® wyroby gotowe, które oferowane są konsumentom w sieci sprzedaży².

Lokalizacja ogniw i powiązania między nimi mogą przybierać różne formjfl Z reguły łańcuch dostaw można rozpatrywać w dwóch podstawowych konfiguran cjach. Jedną z nich jest prosta postać, obejmująca przedsiębiorstwa, dostawcÓfl oraz klientów. W drugiej, rozbudowanej formie, łańcuch dostaw obejmuje, oprócn wymienionych, także „dostawców dostawców” lub dostawców zlokalizowanym® I początku łańcucha dostaw. Następną grupą są „klienci klientów” lub klienci znajduj! jący się na końcu łańcucha dostaw, a grupę ostatnią tworzą przedsiębiorstwa zapewfl niające obsługę logistyczną, finansową, marketingową czy informatyczną. Do grupy! tej zalicza się przede wszystkim centra logistyczne — koordynujące i integrująca usługi logistyczne.

Podobną systematykę proponuje I. Fechner, wyróżniając trzy zasadnicze konfi-l guracje, określające stopień złożoności łańcucha dostaw³:

prosty łańcuch dostaw, rozszerzony łańcuch dostaw, kompleksowy łańcuch dostaw.

Forma prosta tworzona jest tylko przez dostawcę, producenta i odbiorcę, między którymi następuje przepływ dóbr i informacji. W formie rozszerzonej łańcucha dostaw wymienione powyżej ogniwa zostają rozbudowane zarówno o dodatkowych dostawców, jak i o dodatkowych odbiorców. Natomiast w ujęciu kompleksowym ogniwa rozszerzonego łańcucha dostaw są uzupełnione o dodatkowe elementy w postaci usługodawców logistycznych, dostawców usług informatycznych, telekomunikacyjnych i finansowych. Łańcuch kompleksowy cechuje się dużym stopniem integracji osiąganej w wyniku stosowania jednolitych standardów w zakresie wzajemnej komunikacji, sposobu i treści informacji, sposobu świadczenia usług, monitorowania procesu logistycznego.

Ważnym elementem w koncepcji łańcucha dostaw jest zagadnienie utrzymywania wzajemnych stosunków i współdziałania, które pojawiło się w literaturze już kilkadziesiąt lat temu⁴. Od tamtego czasu idea ta pojawiała się ponownie pod wieloma nazwami, takimi jak: współtworzenie, współprodukcja (co-makershipj⁵, marketing odwrotny (rever.se marketing)⁶, sojusze dostawców (supplier alliancesj⁷ oraz dostawy partnerskie (partnership soureingj⁸. Różnego rodzaju odmiany miały miejsce również w zakresie marketingu, znane pod nazwą marketingu relacyjnego (relational/relationship marketingj⁹ oraz w dziedzinie zarządzania strategicznego jako sojusze strategiczne. Jednocześnie koncepcja stosunków opartych na współpracy została rozszerzona z bezpośrednich dostawców na szeroko rozumiany łańcuch dostaw¹⁰. Według Ramsaya¹¹, większość literatury naukowej była wynikiem

1

   S. Abi, H. Wożniak, Podstawy logistyki. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1993,9 s.24.

2

   Powyższe aspekty łańcucha dostaw przedstawia M. Sołtysik, Zarządzanie..jw., s. 24-26.¹M

3

1. Fechner, Zarządzanie łańcuchem dostaw, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Logistyki, Poznań!

2007, s. 16-17.

4

   D. Farmer, K. Macmillan, The benefits of reducihg opportunism in buyer—supplier relationships, „Purchasing and Supply Management”, May 1978, s. 10-13.

5

   G. Merli, Co-makership: The new supply strategy for manufacturers, Productivity Press, Cambridge 1991, za: P. Hines, D. Samuel, The development of supply choin relationships: a multi-lens approach, ur. Global logistics. New direction in supply chain management, cd. D. Waters, Kogan Page Ltd., London 2007, s. 107.

6

   M.R. Lcendcrs, D.L. Blenkhom, Reverse marketing: the new buyer-supplier relationship, Freę Press, New York 1988; J. Nollet, M. Beaulieu, Should an organization join a purchasing group? „Supply Chain Management: An International Journal”, t. 10, wyd. 1,2005, s. 11-17; A. Pressey, N. Tzokas, H. Winklhofer, Strategie purchasing and the evaluation of ..problem" key supply relationships: what do keysuppliers need to know?, .Journal of Business & Indus tri al Marketing”, t. 22, wyd. S, 2007, s. 282—294.

7

   V. R. Kannan, K.C. Tan, Supplier alliances: differences in attitudes to supplier and ąuality management of adopters and non-adopters, „Supply Chain Management: An International Journal”, t. 9, 2004, s. 279-286.

8

   B. Gould, Partnership soureing: firnu wilhout boundaries in the value chain? The Antidote, L 2, 1997, s. 7-9.

9

²³ J.R. Evans, R.L. Laskin, The relationship marketingprocess: a conceptualization and application, „Industrial Marketing Management", 23, 1994, s. 439-452.

10

   D. Macbeth, L. Baxter, G. Neil, Not purchasing but supply chain management, „Purchasing and Supply Management”, Novcmber 1989, s. 30-32.

11

   J. Ramsay, The case against purchasing partnerships, „International Journal of Purchasing and Materials Management”, 3 (4), Autumn 1996, s, 13-19.