DSCF6261

ecików urmcszczanycn w s

_fttolo₆ia. *****¹ |%Ł 1 godniew» samica składa jaja |w|||

^    ........_M:*w«»a«Ww.i.u.

KlfUlum ui...*v------- .

ą również galunki rozmnażające się fcj;Oj\

neotcniczne, Lawy prostoskrzydiych

dniach lub nawet po kilku miesiącach, ą E^l I&¹

—fi i mm W

_p0 dwóch latach. Są one podobne do postaci k do S razy. Sta® larwy (nimfy) mają zacząć _s„ _one odwrotnie ułożone (tylne na przednich) i Q\X poprzecznego. Po ostatnim linieniu pojawiają * ^SX

tóoiyjązwyWeodkifa do kilkunastu miesimy. ^ A

Ekologia. Prostostazydle zasiedtająniemal w- > _sta lądowe. P *^nich BM ^{rad btze} W w\

doskonale JJ1§'^m WĘ^a 1

d i*i*k =) ■ ■KiBl

gj mb ® * ^l>^lto ■ Rli * %\

śmiano ^tmńl lik¹

onoptero

Przylieńcc - Thysonopiew Charakterystyka. Przylżcńce to drobne owady,niepn^ T ‘ Wyjątkowo gatunki tropikalne osaj

?^Wtidoiestwydh_łżoneiwąskie.coprzy małych^

20mm.Ctal ] )    jHdfoApaiaigj

powoduje,izna^wa ^gwą do hemiptemidalnego. $1

⁰Lei nary sąbarózo wąskie i opatrzonej P^ieMSKJ 1 dT>.J zwiekszającąpiemm«ą

pojeni

W «aanie sooczynku są one

bieiowej. Odnóża z 1 - lub 2-członowymi stopami zaopatrzonymi dużą pr*yl«ę* ^któreJ zawdzięczają polską nazwę - „przylżeńce" anowią grupę bliską ftlogenetycz-psotnikom (Psocoptera), Obecnie dwa podtzędy: Tubulifera i Ten-

Systematyka. Przylżeńce „je pluskwiakom (Hemiptera) i przyjmuje się podział rzędu na

brantia-

podrząd Jertńfc-M

podrząd Tubulifera - wciornastki rurkowe. Zakończenie od-włoka jest długie i rurkowate. Podrząd obejmuje jedną rodzinę,

phlaeothripidae.

Podrząd Terebrantia - wciornastki pokładelkowe. Wierzchołek odwłoka jest krótki i zaostrzony. U samic zaopatrzony w wygięte pokładełko służące do składania jaj. Podrząd obejmuje 8 rodzin.

Współcześnie znanych jest około 5800 gatunków przyłżeńoow. W Polsce występuje ponad 190 gatunków należących do 3 rodzin.

Biologia. Przechodzą typ przeobrażenia pośredni pomiędzy przeobrażeniem niezupełnym a zupełnym. Samice składają jaja na rośliny lub do ich tkanek przez nacięcia wykonane pokiadełkiem. Wylęgające się larwy są podobne do postaci dorosłych. Żerują one intensywnie, liniejąc w tym czasie dwukrotnie. Następnie przechodzą jedno stadium pronimfy i jedno lub dwa stadia nimfy. Larwy intensywnie żerują i są ruchliwe, podczas gdy pronimfy i nimfy me żerują, spędzając większość czasu nieruchomo w ukryciu. Osobniki dorosłe, pojawiające się po ostatnim linieniu, są aktywne i po intensywnym żerowaniu przystępują do rozrodu. W ciągu roku może pojawiać się nawet kilka pokoleń.