DSCN1836

184 Socjoterapia

1’odgórocki A., 1995. Społeczeństwo polskie.

WSP, Rzeszów.

Popper K R . 1984. Nędza histoncyzmu. Wyd-Krąg, Warszawa.

SimmcJ Ci., 1975, Socjologia. PWN. Warszawa Socjotechnika. Funkcjonalność i dysjitnkcjonal-ność instytucji, 1974. pod red A. Podgórcc-kiego. Ki W. Warszawa.

Socjotechnika Jak oddziaływać skutecznie?. 1970. pod red. A. Podgóreckiego. KiW. Warszawa

Socjotechnika Praktyczne zastosowania socjologu. 1968. pod red A. Podgóreckiego. KiW.

Warszawa.

Socjotechnika Style działania, 1972. pod red.

A Podgóreckiego. KiW, Warszawa, rhomas \S I . Znaniecki H\. 1976. Chłop polski w Europie i Ameryce, t. 1, Lud. Spółdz. Wy-daw.. Warszawa

Znaniecki 1 , 1984. Społeczne role uczonych. PWN. Warszawa

Socjoterapia, wszelkie intencjonalne działania nastawione na modyfikację cech i zachow ań jednostkowych, wykorzystujące oddziaływanie grup i środowisk społecznych niekiedy specjalnie w tym celu tworzonych. Do socjoterapii zaliczyć można różne formy terapii grupowej, w tym także socjodramę. W innym sposobie podejścia zakłada się. że pojaw ienie się osoby z zaburzeniami wymaga leczenia nie tylko jednostki. lecz całej zbiorowości (grupy). Choroba pacjenta jest traktowana jako oznaka zakłóceń funkcjonowania grup lub społeczności. Ten sposób traktowania chorób psychicznych widoczny jest w tzw. psychiatrii społecznej (zob. (R. Bastidc 1972; Z. Halicki 1992)). a także w innych typach kultur (zob. (H. Fuller Tomy 1981. s. 138)). (A S.)

/,<>b empatia, grupa Społeczna, interakcja, so-cjodrama

Literatura:

Bastidc R . 1972. Socjologia chorób psychicznych. PWN, Warszawa

Halicki Z, 1992, Psychiatria społeczna (aspekt terapeutyczny) |w | Psychiatria Podręcznik dla studentów medycyny, pod red A Bili-kicwic/a. W Strzyżewskiego, PZWL. Warszawa

Fuller Torrey E.. 1981, Czarownicy , pnxh_lu

trzy. PIW. Warszawa.

Solidarność mechaniczna, zob anomia

Solidarność organiczna, zob anomia

„Spiskowe teorie dziejów”, różnego typu koncepcje zakładające, ze bieg wyda-rżeń („dziejów”) zależny jest od działań jakichś grup lub osób połączonych tajnym porozumieniem (spiskiem) i dążących d osiągnięcia ukrytych celów, niezgodnyd z interesami większości. Celami tymi ^ najczęściej zdobycie panowania ora? _c< się z tym wiąże - osiągnięcie bogactwa wpływów itp.

W znaczeniu ogólniejszym przez spiskowe teorie dziejów rozumie się również taki sposób wyjaśniania, który opiera się założeniach, będących w istocie wyra/c. uprzedzeń i wrogości do jakichś grur mniejszościowych, lub na daleko idącej bezpodstawnej podejrzliwości /ałożeń tyc¹ żadne fakty nic są w stanie podważyć, gd interpretowane są w taki sposób, aby zwrotnie potwierdzały przyjętą pierwotnie koncepcję.

Termin „spiskowa teoria dziejów" najczęściej wydźwięk pejoratywny Stosowany jest głównie w publicystyce, w celach polemicznych lub jako ety kieta, pozwalająca dosadnie scharakteryzować czyjeś stanowisko. Niejednokrotnie w sposób nieuprawniony pojęcie to jest odnoszone do wszelkich koncepcji o charakterze demaskatorskim, usiłujących dotrzeć za kulisy wydarzeń i wyjaśnić te zdarzenia na gruncie działań społecznych; dopuszcza się p"> tym możliwość kierowania się przez aktorów pobudkami mało szlachetnymi. (AS.)

Spoistość grup\, zob. grupowe myślenie.

Społeczeństwo, jedno z podstawowym pojęć socjologicznych, cechujące się wieloznacznością. Jan Szczepański (1° * s. 4551 wyodrębnia trzy sposoby ^rozu,nlt ma tego pojęcia. W ramach empiO^c/1Hl