Ciepło doprowadzane z zewnątrz do nieruchomego układu zamkniętego jest zużywane na zwiększenie jego energii wewnętrznej oraz wykonanie pracy zewnętrznej.
Praca na pokonanie oporów wewnętrznych, takich jak np. tarcie, jest identyczna w skutkach z doprowadzaniem ciepła z zewnątrz do układu. Z tej przyczyny mówi się o cieple tarcia, cieple Joułe’a i innych wielkościach, które można ogólnie nazwać ciepłem rozpraszania pracy.