DSC 1

:.ilnc pyunie. które padł już na drugiej stronic tekstu - a co za tym idzie - odnalezienia właściwego miejsca w święcie, stanie się głównym bodźcem motywującym działania bohaterki.

Korzystając z nadarzającej się okazji. Gillian podstępem zastępuje jedną z trzynastu panien, przeznaczonych na narzeczone dla tajemni* czych i budzących niepokój Jeźdźców Zwicrzolaków - w myśl sojuszniczego paktu, jaki z tamtymi zawarli ongiś panowie z High-Hallack. Świadomie wyrusza w niebezpieczną wędrówkę, która zawiedzie ją _[...] nie tylko do dziwnej krainy Jeźdźców Zwicrzolaków, ale również do jej prawdziwego, wewnętrznego »ja«“^u.

Jeźdźcy Zwierzolacy stanowią rasę wojowników-czarodzici. Są zdolni do zmiany kształtów, jak również do rzucania zaklęć iluzji. Kiedy Gillian wybiera na swojego męża Heneła. Jeźdźcy Zwierzolacy od razu zaczynają żywić względem niej podejrzenia, ponieważ Hcrrcl [...] uważany jest przez swych towarzyszy za pośledniejszego. Kiedy zaś odkrywają, ii Gillian posiada dar prawdziwego widzenia i potrafi przedrzeć się przez ich iluzje, próbują uzyskać nad nią kontrolę przez rozdzielenie jej obdarzonego silną wolą ducha od dala. Reszta historii opowiada o walce prowadzonej przez Gillian z pomocą Herrela. aby odzyskać, całkiem dosłownie, siebie samą. w trakcie której [dziewczyna] dowiaduje się, gdzie i kim jest naprawdę³³.

Podobnie więc jak w widu omówionych dotąd dziełach fantasy nadrzędnym motywem organizującym akcję jest queu. Quest ten nie wiąże się tutaj jednak ani z potrzebą dokonania bohaterskich czynów, jak w tradycyjnym romansie rycerskim, z poszukiwaniami konkretnej osoby (The Worm Ouroboms) czy też miejsca (The Weil at the World’s End), nie jest też podporządkowany nadrzędnej względem losów bohatera

ri: and desire and mind Wbo was P" (Andre Norton, Maw of thr Unicom. New York: Acc Bonin 1965. s. & Tekst połski w tłumaczenia Ewy Whecktej za wydaniem: Andre Norton. Rok ledr.Broża:. Warszawa: Amber 1993, s. 6).

^M M Tymn <r al. dr. cyu. s. 151.

** .The Were Riders sre a race of wamor sorcerers. Thcy arc shapc shifters and also adept at casting spellł of illusion. When Gillian sclccts Hcrrcl to be her husband, the Were Riders immedutely suspea her. becausc Hcrrcl [...] is considcrcd to bc inferior by bu 'pacJe* of fcfiows. When they discows that Gillian hu the truć slght and can sec through their illusions. they attempt tocontrolherby acparacingher swong-willcd wraith from her body. The test tś the story concems Gtllian’s atnigglc. with Hcrrcl'* assistancc. literałly to fmd hcrself. and in doing so she finds both where and wlio Gillian truły Is"

(lunie, podbdlcnt woye)

walce pomiędzy transcendentnym Dobrem i Ziem (Władca Pierścieni). Jest to przede wszystkim quest „wewnętrzny” - wędrówka w poszukiwaniu własnej tożsamości. Próbując odkryć i podporządkować swej woli własne moce magiczne, Gillian jednocześnie szuka zrozumienia samej siebie³'¹. Year of the Unicom staje się więc historią inicjacji - w wyniku podjętego przez siebie quest Gillian jest w stanie na końcu książki zaakceptować samą siebie i odnaleźć swoje miejsce w święcie^{1 2}.

Podobne motywy rozwinięte zostaną w twórczości Ursuli K. Le Gu i n (1929-). A Wizard of Earthsea, pierwsza z powieści składających się na cykl „Ziemiomorze”, to historia wzrastania maga³. Stanowi ona swoisty Bildungsroman, koncentrując się równocześnie na dorastaniu prota-gonisty do pełni osobistej dojrzałości i odpowiedzialności, jak i na opanowywaniu przez niego czarodziejskich umiejętności⁴.

Główny bohater, Ged, zostaje ukazany w początkowych partiach tekstu jako „[...] dorastający młodzieniec, obdarzony potężną, wrodzoną mocą czarodziejską, ale nie umiejący jeszcze używać swego dani w sposób odpowiedzialny i bezpieczny"⁵. Spragniony sławy i żądny czynu Ged opuszcza swego pierwszego mistrza Ogiona oraz swą ojczystą wyspę Gont i udaje się do szkoły magów na wyspie Roke. Tam, jako uczeń wyjątkowo zdolny, jeszcze bardziej rozwija swą moc - zbyt szybko jednak, by mogło rozwinąć się w nim poczucie odpowiedzialności⁶.

69

1

   Zob. tamże, s. 152.

2

   Odmienną, choć takie kładącą nacisk na motyw inicjacji interpretację proponuje Kathryn Humc: „W Kur of the Unicom Andre Norton posługuje się magią, aby przedstawić problemy, jakie stają przed kobietami w przededniu małżeństwa. Gillian posiada moce nieznane nawet samej sobie, i ta rzeczywistość psychologiczna zostaje przetłumaczona na język fantasy jako posiadana przez nią moc czarownicy’ („Andre Norton‘s Year of the Unicom uses magie ro give a body and name to problems faced by women at the age of mar-riage. Gillian has powers unknown cvcn to herself, and this psychic reality is translated into the fantasy of her having witch powers*; K. Hume, dz. cyt., s. 65). Wydaje się jednak, że mamy tutaj do czynienia z pewną nadinterpretacją - naszym zdaniem propozycja Hume nie znajduje wystarczającego uzasadnienia w samym tekście utworu.

3

   Zob. Robert Scholes. The Cood Witch of the West. w. Structural Fabulation. An Essay on Piction of the Futurę, London: Univcrsity ofNotre Damę Press 1975, s. 83.

4

   Zob. T.A. Shippey. The Magie Art and the Erofution ofWords: Ursula Le GuiiTs Earthsea Trilogy, „Mosaic*. v. 10, no. 2. s. 150.

5

   Milena Bianga. Mit i magia w .Zicmiomorzu’ Ursuli K. Le Cuin. w. Milena Bianga. Mariusz Stawicki, Mit i Magia. Ursula K. Le Guin, Gdańsk: Gdański Klub Fantastyki 1997, s. 26. Por. R. Scholes, dz. cyt., s. 83.

6

   Zob. tamże, s. 27.