ekonomia1 część6

kombinacje alokacji (przeznaczenia zasobów),w części na produkcję cywilną a w części na produkcję wojskową, które wskazują punkty B,C,D,E,F.

Granica możliwości produkcyjnych oddziela dwa zbiory kombinacji: kombinacje osiągalne (leżące poniżej krzywej AG) oraz kombinacje nieosiągalne (leżące powyżej krzywej AG). Wyborów można dokonywać jedynie w ramach kombinacji osiągalnych, przy czym punkty leżące na krzywej AG wyznaczają najlepsze w danych warunkach kombinacje produkcji dwóch grup produktów. Oznacza to, że społeczeństwo wykorzystuje w całości posiadane zasoby i technologie.

Jeżeli z jakichś powodów nie wykorzystujemy wszystkich zasobów, wówczas wytwarzamy jedynie kombinację np. BI, która jest gorsza od jakiejkolwiek kombinacji leżącej na krzywej AG. Z sytuacją niepełnego wykorzystania zasobów spotykamy się często w okresach kryzysów gospodarczych (np. bezrobocie oznacza niewykorzystanie siły roboczej, a zamknięte fabryki, niewykorzystanie majątku produkcyjnego) oraz w czasie klęsk żywiołowych ( np. na terenach zalanych przez powódź wstrzymana jest uprawa płodów rolnych, zamknięte są pensjonaty, często wstrzymana jest produkcja, bo zalane są zakłady produkcyjne).

Z drugiej strony granicy znajdują się punkty np. B2, które wskazują na wielkości produkcji nieosiągalne przy danej wielkości zasobów i danej technologii. W dłuższym okresie czasu kombinacje nieosiągalne mogą stać się osiągalnymi. Dzieje się tak w rezultacie wprowadzania postępu techniczno-organizacyjnego. Równocześnie zwiększają się zasoby kapitału i siły roboczej. Nowe technologie, wzrost zasobów kapitału rzeczowego i ludzkiego są głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego. W wyniku wzrostu gospodarczego następuje przesuwanie się w górę granicy możliwości produkcyjnych. Wzrost gospodarczy może dokonywać się drogą intensywną lub ekstensywną.

Intensywna droga wzrostu gospodarczego dokonuje się poprzez lepsze wykorzystanie istniejących czynników wytwórczych. Osiąga się to głównie przez postęp technologiczny, biologiczny i organizacyjny. Np. wzrost produkcji rolnej na drodze intensywnej dokonuje się przez wzrost wydajności pracy tzn. osiąganie wyższych plonów w jednego hektara w drodze wykorzystania bardziej wydajnych maszyn, lepszego nawożenia, bardziej plennych odmian roślin, lepszej ochrony roślin przed szkodnikami i grzybami, zatrudnienia ‘lepiej wykształconych rolników itp.

Ekstensywna droga rozwoju polega na zwiększeniu ilości dostępnych czynników wytwórczych przy wykorzystaniu dotychczasowych technologii. Np. w rolnictwie będzie to oznaczało przeznaczanie pod uprawę kolejnych hektarów ziemi i zatrudnianie dodatkowych rąk do pracy. Możliwości osiągania wzrostu gospodarczego drogą ekstensywną są bardzo ograniczone. Wynika to z kurczenia się zasobów ziemi oraz innych zasobów naturalnych oraz z faktu, że przygotowanie człowieka do pracy jest bardzo długotrwałe i staje się coraz dłuższe.