tucn masy c.o.
TOK OBLICZEŃ Wf»iiKA MASY
Kuch masy c.s.
i Metoda wyz
I fcdnastes?
taczania ńtasyza pomocą wyssfcgści
a oraz Ifesjw jgtlppgMt^niHanfeiaragy
Maksymalizacja oik
TOK OBLICZEŃ WYllrMMMASY 0, dZ/i
d/t =-
Podstawiamy wymienioną masę w liczniku obliczając ją z bilansu 'masówego I(ai AZ
Do rozwiązał różniczkowej
bilans mąst
ia tego zagadnienia należy użyć mgrisjąjętoafflM wyfflignpiką masy w formie ~m dla jednej z faz np. 1:
dm A =<2>| dZA
szybkość Btjzęniteinia masy: ^.ir , .. dmA = lcAzdA(zA-ZAJ
oewisrzdtriia fcferyiał&j yfli5dzvfaz3Wfe8ć d A = a F d h
gdzie: F - prz lm3 aparatu;
Przyrównan
■Koj* .
Wctiuww . %t, l^jdbUJWM/ ^ŁtA\ Rozdzielenie
/i = 0 do H\ o
CfttoU Volu.
ekrój poprzeczny pustego aparatu; a - powierzchnia wymiany masy (właściwa) v i h - różniczkowa wysokość.
ie, w ruchu masy ustalonym, przepływu masowego z obu równań do siebie:
COtA. OEo(l'r • jć$l a.-.v ./cL‘\' • ( *\
. CKJDj 'O \>-C>q£x . ęJUiU dm-4 =<P{ dZA = kAz dA [Z, - ZA j
0v> H-6 66'IO'1j • ^e,(\ o.ęe>- to ^ae *
zmiennych i całkowanie otrzymanego równania w granicach: wysot az stężenie ZA od ZA, do ZA,
‘"/o (\LCQjt , <W.<i «7C Au.Ct ■ 1-CA.&
dr |aV w U©\ui W.O lk . ćtO'uH*p OjCl^.
Ofjt.OOjp^ ^QjiV Mu. ^ = ^ | ^ X * , C<CV . 0)1^0. ^
b^V'<cfijOirP #CC^-) uc 1
n.nr^Otw.M^k) . t_
^0. ^ ^ Xj^0
AJA;* - ^OO W--U lk
&
OŚĆ h oc
Ve-£TH
Całkujemy r-nie otrzymując safeóWta
Całkujemy bilans masowy aby obliczyć całkowitą wymienioną masę:
Dodajemy r-nie, do którego dążymy w zamyśle:
dZr 1 kAz zz
• 2
'”.4 =ct>\ t dZ
.4 = 0, j-
Podstawiamy ^teyjtte..0pwleracbnię.wymiany.. masy oraz przyrównujemy do siebie prawe strony równań (masa): . . , 2
mA = [kA. [ZA -Z*A\t «0,j-—-jj—=0, ]AZA
1 * Az ^ A l
Obliczamy średni iloczyn: fi a* -ZA)l jdZ,
kfc-sjL--!
0, j
dZ,
I & A
poto a&u + l<tto
4 Ruch masy c.d.
OifcE
^ - ąi0X . .,
(Yai- Va^ ) ^ m U t - l )
tok obliczeń wwirnnw umr
Ya« ^ ^ 0,02-0^
Ą- jjfr, Ą-OiGl.
V/Al - = =e>,oioi
Ruch masy c.d.
tok obliczeń wmsmmA MASY
Metoda wyznaczania %mgkaśsi fczyjnasi?^ wmlsnnika masy za 1 oraz imzb-? toane^ek.s^al^nj» masy
Maksymalizacja siły napętto^i fj^erakaTńa rnasy c-d. 1
Podstawiamy wymienioną masę w liczniku obliczając ją z bilansu imsmism
Można zapisać:
/•fi
gdzie: //0
]; 7V01=f
1Z7-Z7
• ilość
jednostek przenikania masy - analog siły napędowej
AW , c
Ą«J
//=
<pj ? ■ ^ ^
k Ą7 o. F j (z^ — Z .,
={^01 Afoi
Oraz analogicznie dla siły napędowej
(Ya.- Yai) ^co1^ (o,o»cv
' A -l - YAX. )
6(6 £ • iO' O
. )
OM. ic |
k.^L i |
4C | |||
A^t |
/aa - |
YAt |
, y,t- |
V A | |
A V |
A |
óu- |
VAl |
- |
Y*\ |
V, - |
i Xt |
- 5 |
^3 <GM- |
ID" ^ VtOl* | |
h\ ■ |
K-ęj |
A 1 |
(0(pft 4-0,01* |
- 0L0i13 |
tjk - aAS • 2‘53' & 'O
. iM Ot 0051 - o^ti O 3
(aH)ov. - — t- rmmx~T~ V|1'y
w I etTo TT* /
Najpewniejszym sposobem postępowania w takim przypadku jest zbudowanie takiego równania kinetyki rozpatrywanego procesu jednoczesnego ructu clsafe i jitasy aby rozpatrzyć oba procesy przebiegające obok siebie szeregowo lub równolegle oraz aby wpływ jednego procesu na drugi odwrotnie zostały w tym równaniu uwzględnione w zależnościach:
• między współczynnikami wnikania efepta oraz masy lub
• między siłami napędowymi ruchu dSBte oraz masy
oi* k = to^xA
JdZ
fZ —7*) - ■ ĄZa\-Za2) [ A A>m jdZ^ 2 dZ |
i [Z7-Za)
dla laaaTi rówaTłwatd według prawa Henry-ego (prostej):
f ;r A7,) _ kc/ir I - (fiA: AZ'0 2
gdzie: AZa^ sfa_a^t9^»wg lub: ztZ<m =
ffjglaj.^a/o.erłOTyy ^ _ A/t^, - Att j2
ln A^a\ orzeaikamaa masy AZ Ai
in^di Aar,
ęUjbrroZZ "^Cj -fc- —> ros/Y\jJf
LrAc ^ Xąyy^ l^bGy
Ruch masy c.d.
TOK OBLICZEŃ MMEHHKAMA3Y
Maksymalizacja sin; napędowej przsmkama masy c-d.
i PYTANIE 1 - Dlaczego należy odsunąć lirsls ęęęrąęylrm od linii róymsmm poprzez 1 wzrost wartości tangensa nachylenia linii ssstasyjn&i ?
o ■ - | <P>
Rośnie ren —
^ U
Rośnie AS4m
— ZA-Z*A >0 lub lllb AZAm
s*a-sa >0
PYTANiE 2 - Gdzie leży granica wzrostu siły j napędowej?
Drzykład dla nrzeciworadu c.d.