ETŚT 

Niezawodność eksploatacyjna środków transportu.

Wartość miary eksploatacyjnej starzenia do momentu uszkodzenia T można uznać za zmienna., losową typu ciągłego o rozkładzie wykładniczym, normalnym, gamma, Weibulla (w którym to przez dobór parameirów można uzyskać poprzednie rozkłady), itp. Na jej podstawie można zbudować następujące (wzajemnie zależne) istotne dla praktyki funkcje:

-    zawodność (dystrybuanta tej zmiennej losowej) F(t) = P{T< t}

czyli prawdopodobieństwo uszkodzenia przed momentem t

-    gęstość prawdopodobieństwa tej zmiennej losowej f(t) = dF(t) / dt

czyli pochodna F(t) po t. (tangens kąta nachylenia stycznej do krzywej F(t)

-    niezawodność R(t) = 1 - F(t) = P{T>= t}

czyli prawdopodobieństwo nieuszkodzenia przed momentem t

-    intensywność uszkodzeń X(t) = f(t) / R(t)

czyli względny [np. w %J spadek funkcji niezawodności w przedziale At [np. na godz.]

Niezawodność fang, reliability) jest to własność obiektu mówiąca o tym, czy pracuje on poprawnie (spełnia wszystkie powierzone mu funkcje) przez wymagany przebieg (czasu kalendarzowego, czasu pracy, drogi, włączeń itp. miary eksploatacyjnej starzenia).

Dla obiektów nienaprawialnych przyjmujemy następujące założenia:

•    dla t=0 wartość R(0)=1

•    funkcja niezawodności jest nierosnąca

•    dla t dążącego do nieskończoności lim R(t)=0

1,20

Przebiegi funkcji F(t), f(t), R(t), X(t) gdy zmienna T posiada rozkład normalny, typowy dla uszkodzeń starzeniowych