ETŚT 2

Podejście systemowe

Złożoność istniejącej rzeczywistości, w tym eksploatacyjnej jest teoretycznie nieograniczona, dlatego istotnym narzędziem rozwiązywania problemów stało się podejście systemowe (teoria systemów)

Podejście systemowe - jest jedną z najbardziej charakterystycznych cech rozwoju nauki w drugiej połowie dwudziestego wieku.

Jego istotą jest wyróżnianie w otaczającej rzeczywistości systemów, czyli zbiorów elementów powiązanych w taki sposób, że tworzą, one pewną funkcjonalną całość wyróżniającą się w otoczeniu.

System jest to zbiór elementów i relacji miedzy nimi.

S = < E, R >

system celowy - cel działania systemów transportowych - przemieszczanie ładunków (materii ożywionej, nieożywionej a nawet informacji)

Hierarchia : nadsystem - system - podsystem Ujęcie systemowe - rygory:

Ścisłość. System powinien być określony (zidentyfikowany), aby było wiadomo, co do niego należy, a co nie należy. Określenie systemu może być nawet bardzo ogólne, ale nie może być ogólnikowe.

Niezmienność. Określenie systemu powinno być niezmienne w całym toku rozważań. Jest niedopuszczalne, żeby jakieś elementy były raz traktowane jako należące do systemu, innym razem jako nie należące.

Zupełność. Podział systemu na podsystemy powinien być zupełny. Znaczy to, że system nie może zawierać elementów nie należących do żadnego z jego podsystemów.

Rozłączność. Podział na systemy powinien być rozłączny. Znaczy to, że system nie może zawierać elementów należących do kilku systemów na raz.

Funkcjonalność. Systemy powinny być wyodrębniane ze względu na spełniane funkcje, a nie ze względu na oddzielność przestrzenną.

W systemie, w czasie zachodzą procesy (zmiany stanów systemu w czasie).

Proces jest to ciąg zdarzeń w systemie uporządkowany czasem. rodzaje procesów : deterministyczne, losowe (stacjonarne , niestacjonarne)

Zarządzanie eksploatacją - proces oddziaływania na system eksploatacji dla osiągnięcia wyznaczonych celów (najczęściej maksymalizacja efektywności działania systemu)