Na rycinie 2.7 przedstawiono całkowity przebieg stężenia Icku wc krwi Krzywa ta jest wypadkowa omówionych podstawowych procesów kinetycznych. Lek pojawia sie we krwi z opóźnieniem wynikającym z procesu uwalniania. Czas. oznaczony jako to, nie jest więc jednoznaczny z czasem podania leku.
Ryc. 2.7. Pełny przebieg stężenia leku we krwi Podanie leku w czasie t0 W czasie t, rozpoczyna się wchłanianie Faza uwalniania Faza wchłaniania /,-(«; faza eliminacji ł4-f5. Latencja leku w przedziale czas działania w przedziale ł-ft
Ryc. 2.8. Przebieg zmian stężenia leku o jednakowej szybkości eliminacji, ale różnej szybkości wchłaniania Krzywa 1 - czas wchłaniania równy 0 (podanie dożylne), krzywa 2 - szybkość wchłaniania 4-krotnie większa od szybkości eliminacji, krzywa 3 - równa szybkości eliminacji, krzywa 4 - 2-krotnle mniejsza od szybkości eliminacji
Ujawnienie się działania Icku ,,,, .
ma; olśnienie równe jest czasowi w'1 “Minione w u
gnęlo najmmcjsz, wanoió skute™.J**1 ni«będ„v aS?1? d° ,'8° i**1"-r»l szybkości wchłaniania 1 n«> nazw, Ulenen kk» os,,.
Nachylenie ramion krzywej zalcZu na cncJa zalety m ,n
mię w stępujące krzywej reprezentuj 5? “>bkoSe, Wchłaniani, , ,
Wlęksta od Szybkości eliminacji. w chMh*’.J'k"Sr»m «ybko« welET1' ** równe, wystąpi maksimum „ętenia. “?**<*, obu pn-lJS ““|ev
mię wstępujące krzywej reprezentuj szybkości wchłaniam-,. . w«ęksM 00 szybkofci eliminacji, w chwih^ ktÓry,n «ybWość wcł£^J' *
rtSwne. wystąpi maksimum stężenia Si! 8dy ^Wwicl obu nroc^ Jcst
procesy s,pierwszego aędu.^.^^.nia
ey- C'os d2,,,h,"i“ 'cku “>«y od nachyte^ttew*1*1™ópS‘ mnkowuny szybkości, obu procesów. Nar£2 VT'°" **>'*>■ i<=> wiJS-szybko&i wchłaniania wpływaia „a sies-nj, . 8 “bazano. w „k, solMAhV.
runkowany szybkości, obu P*«^ N^c^T™ jcs'^£
z kinetyk. Pierwszego rzędu, opisuje i J„a„“ 'E° 1 'bminowanego zgS,
D*. PB V*
gdzie:
06)
- całkowita dawka leku (g],
- dostępność biologiczna, ’
- objętość dystrybucji 11],
- stała szybkości wchłaniania,
- stała szybkości eliminacji, ’
- podstawa logarytmów naturalnych,
- czas upływający od chwili poiawic
I,uu>.awsi luguryimow naturalnych
"'*■’* <**■ oJ obwili
gicznej , wchłonięcia pie^yeTe^e^k u8? ,amak0l<>-
Na rycin,' 2.9 przedstawiono przebieg omawianej krzywej, ale wykreślony w skal, półlogarytmicznej. Pokazano również, w jaki sposób z krzywej lej można graficznie wyznaczyć stałą szybkości eliminacji.
Z omawianej krzywej można również wyznaczyć i inne parametry farmakoki-netyczne, jak objętość dystrybucji, dostępność biologiczną i inne.
Przebieg krzywej może być odmienny od pokazanego na ryc. 2.9. Ramię opadające może składać się z 2, a niekiedy i 3 faz o przebiegu wykładniczym (przebieg dwufazowy p. ryc. 2.6). W takiej sytuacji na wykresie półlogarytmicznym ramię opadające nie ulegnie „wyprostowaniu”, ale ukaże bardziej lub mniej wyraźnie poszczególne fazy. Obecność tych faz może być związana z obecnością 2 lub 3, stopniowo coraz „głębszych” kompartmentów (str. 52), z których lek jest eliminowany z różną prędkością. Pierwsza faza może być też odzwierciedleniem procesu dystrybucji: na krzywej może uwidocznić się zmniejszenie stężenia wynikające z wychodzenia leku z łożyska naczyniowego do tkanek. Pierwszy okres półtrwania (ta) będzie wówczas de facto należał do fazy dystrybucji.
Pole pod krzywą. Zasada równoważności pól. Można udowodnić, że powierzchnia pola ograniczona krzywą stężenia i zmierzona w czasie do t0 do nieskończoności jest proporcjonalna do wchłoniętej dawki leku. Praktycznie można
57