ich aktywację. Cykliczny GMP (cGMP) występuje w mózgu w mniejszych stęż,, niach i jego znaczenie dopiero obecnie zostaje coraz bardziej doceniane. Już daw-mej wiedziano, żc pełni on istotną funkcję w przekazywaniu sygnałów z narządów zmysłów, wzrokowego i węchowego, obecnie wiadomo, żc razem z jonem w apnia jest związany z jednym z ..gazowych wtórnych przekaźników . a miano-w icie z tlenkiem azotu. NO. Napływ jonów wapnia do komórki aktywuje syntaze NO. tworzącą ten związek z aminokwasu argininy. NO jako substancja o małej masie cząsteczkow ej swobodnie dyfunduje w środowisku wodnym i lipidowym 1 może działać nie t\ Ikr. w komórce, w której powstał, lecz także przedostawać się do komórek sąsiednich. W nich NO aktywuje cyklazę guanylanową i zwiększa ren jąwsób s'x ntczę cGMP (rxv. 3.18). W tym upatrywano szczególną rolę No jako,.vx cnału zxvTixnego'\ który dociera m in. do neuronu, z którego został Wysła-nx s\ cnał. jako rodea) polwienicenia odbioru. Drogim ..gazowym ncuroprzeka*. m'kvm" test tlenek xxęgła. CO. O iłe jednak badania nad jego rolą obecnie nie avxx „^ się dynamicznie, o tyle NO przypisuje się isrotną rolę w coraz to większej fjczNc pi\vesxxxx. m. m. xx prrexvxxdnictxvtc bólu
i\- \tvttv*aaia <łh*gvxtrxxałyvh zmian w trakty wności komórki konieczne są rt«iAt\x u >Kirre tanóriew? tu. zmiany genomu. Procesy do tego prowadzące zo-
S&Mtą OttfcMKtOBe XX (VVtfr. 5.
i\tórae przekarmia iv{gryxxają zasadniczą rolę \x złożonej maszynerii we-x»rącr.*kworkowej Mogą one mtCK'xxac procesy prowadzące z jednej strony do akty wacjt hib deaktywacji kanałów jonowy ch. xx ten sposób bezpośrednio wpty-xxa,ąc np na potencjał c/ymwśckmy neuronu, z drugiej - do zmiany reaktywności poszczególnych receptorów z innych szlaków neuaprzekażnictwa (regulują vxtęc tzw diak>g receptorowy), do aktywacji procesów metabolicznych komórki (cAMP odkryto, badając mechanizm stymulacji glikogenolizy po podrażnieniu receptorów adrcneigie/nych), a wreszcie pośredniczą w wytwarzaniu długotrwałych zmian adaptacyjnych komórki, regulując działanie czynników transkrypcyj. nych.
reona receptorowa pozwoliła na zrozumienie i przewidywanie działania i interakcji widu leków. Pozwoliła nie tylko na racjonalne stosowanie leków, lecz także na konstruowanie nowych związków chemicznych o przewidywanych właściwościach farmakologicznych. Dzięki rozwojowi teorii receptorowej i poznaniu budowy przestrzennej białek receptorowych możliwe jest obecnie planowanie syntez po dopasowaniu” projektowanych związków chemicznych do struktury miejsca wijącego ligand na receptorze. I !