FE47D431ED41DB0FDD0EDCF91E5B8DADp0125 m

Gorc?vca polna Sinapis aruensis L.

Rodzina: Krzyżowe, Cruciferae

i—pokrój; kwiat: J —kwiat po luuntęciu płatków korony; < —iloinule lunety* ^— r.,iłienie ort (trony *no«ka. >) i * —natUinic w przekroju poprimnym i j*'-dluinyro: 4—/J —aitrwld <1—11 oryR.)

Roślina jednoroczna, jara, wysokości do Bil cm, szorstko owłosiona. Łodyga większych okazów rozgałęziona. Liście dolne prawie lirowa!**, górne podługowatc, zatokowo ząbkowane. Kwiaty zlocislożółtc. Kielich o działkach żółtawych, w czasie kwitnienia poziomo rozchylony, odstający od korony. Łuszczyny o klapach 3-ncrwowych, ze sztyletowym dzióbkiem, długości około 1,8— 3,4 cm (bez dzióbka). Nasion 8—13; okrągławe, gładkie, ciemnobrunatne albo czarne, o średnicy 1,25—1,5 mm. Kwitnie od V do późnej jesieni. Roślina miododajna t lecznicza.

Gorczyca polna masowo występuje na żyzniejszych glebach gliniastych i czarnych, zasobnych w węglan wapnia. Na glebach lżejszych pojawia si<; mniej licznie, a na piaszczystych połach zwykle brak jej zupełnie. Ponieważ siewki gorczycy polnej mc są odporne na niskie temperatury, chwast ten występuje przede wszystkim wśród roślin Jarych. Nie brak Jej Jednak : w zbożach ozimych, lecz jest wówczas drobna, karłowata, zwykle jedno-kw tatowa, nie rzucająca się w oczy Późne wschody przybierają różyczko-watą postać, kwitną i owocują na ugorach aż do zamnrzniędn.

RntmiuM nie •/ naeinn któro rnrńwnn w fflrhli' lal: i W oborniku dluili)