foldery1

choroby

drzew

leśnych

Komitet redakcyjny :

Andrzej Grzywacz -Warszawa, Stefan Kowalski - Kraków, Kazimierz Rykowski -Warszawa, j/Ryazard Siwecki ( Przewodniczący ) - Kornik

ZAGROŻENIE ZE STRONY HUBY KORZENI

PHLEBIA GIGANTEA W OGRANICZANIU HUBY KORZENI

Huba korzeni stanowi od lat poważny problem gospodarczy w naszych lasach. Powoduje szkody w drzewostanach sosnowych i świerkowych szczególnie na gruntach porolnych, obecnie na powierzchni ponad 1 50 tys. ha. Z gospodarczego punktu widzenia następstwem choroby jest obniżenie zadrzewienia, lukowatość drzewostanów, zachwaszczenie, degradacja siedlisk.

Obok iniekcji pierwotnej przez zarodniki patogena (korzeniowęa wieloletniego Heterobjsidiun annosum) pniaków i korzeni różnych gatunków drzew, istotnym sposobem przenoszenia się choroby jesl bezpośredni kontakt ( stykanie sic i zrastanie korzeni prowadzący do infekcji wtórnych. Strzępki grzybni są w stanie infekować korzenie drzewa żywego korzystając z korzeni drzewa już opanowanego lub porażonych pniaków (faza saprofityczna) jako liaz pokarmowych. Sytuacja taka umożliwia szybkie przezwyciężenie licznyt h reakcji o charakterze odpornościowym atakowanego.drzewa.

Okolicznością zwiększającą rozprzestrzenianie się choruby w uprawach i drzewostanach na glebach porolnych jest horyzontalny zasięg systemów korzeniowych sosen oraz często stwierdzane zniekształcenia korzeni, m.in. na skutek niewłaściwego sadzenia. Przestrzenny układ korzeni wskazuje na wzajemne nakładanie się i przenikanie korzeni poszczególnych drzew już w wieku uprawy. Powierzchnia zajmowana przez zainfekowane w różnym stopniu systemy korzeniowe pokrywa się z powierzchnią zajmowaną pi zez korzenie drzew zdrowych.