Foto1941

136 Zanądunle kryiy*owt w samonądue

sytuacją, gdy organizacja pozarządowa działająca od wielu lat przez pewien okres nie otrzymuje publicznego wsparcia w żadnej formie, bo nijak nie przystaje do celów, które przyświecają w tym czasie publicznym służbom odpowiedzialnym za system bezpieczeństwa publicznego w gminie. Kwestią istotną w tej formie jest to, że kluczowa jest asymetria władzy - jeśli jest duża, fo kooptacja może nastąpić stosunkowo szybko, jeśli nie, to może być procesem długotrwałym.

Należy dodać jeszcze jedną możliwość gdy organizaqe nie wchodzą w relacje między sobą. Wbrew pozorom może to być dosyć częsta forma „relacji", nawet w sferze bezpieczeństwa publicznego.

.ń'Kolejny model współpracy międzysektorowej, który można odnieść do JSwestil zarządzania kryzysowego zaprezentowali warszawscy badacze²¹*. ^Współpracę między organizacjami pozarządowymi a jednostkami samorządu terytorialnego można opisać w czterech kluczowych wymiarach: alternatywy, substytutu oraz poszerzenia zasobów i marginesu.

W pierwszym z nich, wymiarze alternatywy, mamy do czynienia z reprywatyzacją świadczeń 1 usług publicznych oraz sytuację wyboru różnych możliwości, wzajemnie się wykluczających. Taka sytuacja rzadko ma miejsce w sferze bezpieczeństwa publicznego, trudno bowiem wyobrazić sobie rezygnację sektorni publicznego z opieki nad klasycznym dobrem publicznym, jakim jest . bezpieczeństwo publiczno. W takiej sytuacji może też zaistnieć wykluczenie osób z zakresu świadczenia tego dobra, co w naszym przypadku jest Mmażllwe.

Drugi z wymiarów - substytucjo, występuje w sytuacji partnerstwa między or* _₀an)zacjfiinl pozarządowymi a jednostkami samorządu terytorialnego, któro Jest | następstwem pewnej logiki układów lokalnych. Mamy z taką aytuacją do czynie-I nta w sferze bezpieczeństwo publicznego, na przykład przy współpracy jST z taki*

I    ml organizacjami, jak GOPR czy WOPR. Organizacje te w sposób polny zastępują 1III syluacjlijagrożcń w górach czy zbiornikach wodnych sektor publiczny, ponlo* | waż stworzenie alternatywne] służby byłoby nieefektywne i zupełnie pozbawlo* | ne senni, Podobnie rzecz się ma z ochotniczymi strażami pożarnymi no terenach i wiejskich.

Kolejny wymiar to poszerzanie zasobów, w którym to organizacje pozarządowe

II    ibtnoHpią dopełnienie dla działań sektora publicznego. W sferze zarządzania kry* i zysowego możemy się spotkać z taką sytuacją, gdy organizacja pozarządowa pro-Hmitllf edukację obywatelską w zakresie bezpieczeństwa publicznego. W sytu-

l M. pnuMwtcł, A. Kunurvl«fk»-WUntovrtkł. C. MikowiH Oyimt rtdny(h o organbaijach pourt^douyrk I uupiłprtcy fi?' mWjyfOiwi^/. 2006, pobrtno t lill[)^/wwvy',lsp.óf8i|>Vłv*pa(jo&lcl^,,8M<ln*pl

I racji poszerzenia zasobów chodzi o takie zadania, których z różnych przyczyn I [ (braku środków, braku rozpoznania itd.) jednostki samorządu terytorialnego nie I mogłyby wykonać.

I I wreszcie ostatni z wymiarów, występujący na marginesie działań organiza-I la pozarządowych w ramach systemu zmonopolizowanego przez agendy pań* | Stwowe²³⁵. Mieliśmy do czynienia z taką sytuaqą przed 1989 rokiem, gdy klu-I aowe rozumienie bezpieczeństwa publicznego wiązało się z bezpieczeństwem państwa i zagrożeniami zewnętrznymi. W tym systemie ówczesne organizacje -I; społeczne praktycznie nie funkcjonowały.

i 9,9 Kluczowe szanse i bariery rozwoju współdziałania NGOs w ramach I bezpieczeństwa publicznego i zarządzania kryzysowego

I Nawiązywanie współpracy pomiędzy organizacjami pozarządowymi i jed* 1 nostkami administracji publicznej jest procesem, który wymaga zaangażo-I | wanln oraz czasu, by współpraca ta mogła się rozwinąć. W wielu krajach 1 naświecie organizacje pozarządowe działające w sferze bezpieczeństwa pub*

■    licznego (nie tylko no szczeblu lokalnym) odgrywają rolę Inicjatorów pew-Bitych działań. Zaistnienie współpracy możo być wspierane wzajemnym I rozumieniem własnych działań, elastycznością i skłonnością do ustępstw 1 no* 1 gocjacji, umiejętności porozumiewania się partnerów i polnego znnngdżowa* B nli z obu stron.

I Grażyna Prawclska-Skrzypok wskazuje no warunki brzegowe, któro muszą j być spełnione, oby współpraca między organizacjami pozarządowymi a jod* i notlknmi samorządu terytorialnego miała miejsce, oraz warunki uzupełniająco, I mające na celu joj udoskonalanie. Do tych pierwszych zaliczyć można między

■    innymi uregulowanie zasad finansowania wspólnych działań, rozumlonlo sen* i tul znaczenia współpracy, Istnienie minimalnego zaufania społecznego oraz ak* I (fplicję spoloczną współpracy mlędzyscktorowej²²*. Do warunków uzupełniają* w tych Grażyna Prawelska-Skrzy pok zalicza: jawność procedur i zasad współpracy,

■    funkcjonowanie kanałów komunikowania i przepływu informacji pomiędzy sok* 1 torami, powstanie instytucji pośredniczących, ułatwiających współpracę, unl* i lanie biurokratyzacjl procedur oraz kompetencjo partnerów do współpracy.

i f*p.//»rww.l*p.orjj pl/?v-płg«lrlcl*^,S3liln*T>l

I *C FrtwcUke-Skrzy pak, WipNpnica tiilfritytrklonuM - Idni I nettywitloU, M pnyUtrftlt    mttpMtrgu «"

B *pżu(ji ffun^dęwyth t ftJnotlkśml ttnu)ftĄdi( len/iprialnrgo a* luofmddihptt nufynhkiiK rłd. E. Bogact-Wojunowika, ■ tfrm*k«-Skrzypek Wtpółpraca Dom Wydawniczy Offidna 2006.