Foto2310

rozszerza uprawnień ABW (gdyż na mocy innych ustaw już je posiada), a jedynie precyzyjnie wskazuje na te elementy, które powinny zawierać się w informacjach na bieżąco przekazywanych do ABW. Powyższe uprawnienie ABW rozpatrywane samodzielnie, w oderwaniu od innych przepisów, może budzić wątpliwości związane z uprzedzeniami, jakie tradycyjnie związane są ze służbami specjalnymi. Jednak z cytowanego art. 12 ust. 3 wynika nie tyle rola władcza szefa ABW, ale raczej jego ogromna odpowiedzialność za podjęte działania mające zapobiec sytuacji kryzysowej będącej skutkiem zdarzenia o charakterze terrorystycznym. O ile bowiem szef AB\X( wydając zalecenia, bierze odpowiedzialność za ich treść, to ze względu na niewładczy charakter takiego aktu jego adresat nie jest zobligowany do realizacji zawartych w nim postanowień¹¹*.

Patrząc szerzej, współpraca pomiędzy RCB i ABW a właścicielami lub posiadaczami 1K wypełnia jednocześnie dwa zadania zapisane w uzk, tj. zapobieganie i przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym. Pozwala to właścicielom i posiadaczom IK lepiej przygotować plany ochrony oraz stworzyć odpowiednią siatkę łączności i sygnałów o zagrożeniach. Z drugiej strony ABW, poza dotychczasowym monitorowaniem zagrożeń, będzie świadczyć konkretną pomoc podmiotom gospodarczym, co jest absolutnym noimm w jej działalności. Ta wyjątkowość polega na tym, że w sposób bardzo ścisły ABW została zobowiązana ustawowo do podzielenia się uzyskanymi przez nią informacjami, chociaż przetworzonymi. I to nie tylko z administracją publiczną, ale również z posiadaczami samoistnymi i zależnymi obiektów, instalacji lub urządzeń IK. Szef ABW jest zobowiązany przetworzyć uzyskiwane w toku normalnej działalności ABW informacje i w razie wykrycia zagrożenia sformułować odpowiednie zalecenia mające je zminimalizować. Do czasu ukazania się ustawy szef ABW nie mógł dzielić się swoimi informacjami z nikim spoza bardzo wąskiego kręgu osób wskazanych w ustawie o ABW i AW.

7.5. Współpraca ABW z terenowymi organami zarządzania kryzysowego

Art. 12a.

3. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w przypadku podjęcia informa-qi o możliwości wystąpienia sytuacji kryzysowej będącej skutkiem zdarzenia o charakterze terrorystycznym, zagrażającego infrastrukturze krytycznej, życiu lub zdrowiu ludzi, mieniu w znacznych rozmiarach, dziedzictwa narodowemu

IW

Odmienne stanowisko zaprezentował prezydent i wniósł do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o rozpatrzenie jgodoałci m.in. itt. 12i ust 2 ■ 3 uzk z Konstytucją. Źob. szerzej. www.trybunaLgov.pl, sygnatura sprany K 22/09 [online-J1.05a00tJ.

lub środowisku, może udzielać zaleceń organom i podmiotom zagrożonym tymi działaniami oraz przekazywać im niezbędne informacje służące przeciwdziałaniu zagrożeniom.

Art. 23.

1. W zależności od skali zagrożenia atakiem o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym, Prezes Rady Ministrów, ministrowie i kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie, w drodze zarządzenia, mogą wprowadzić odpowiedni stopień alarmowy.

Art. 14.

1.    Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie województwa jest wojewoda.

2.    Do zadań wojewody w sprawach zarządzania kryzysowego należy:

(;*) -

6) zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym;

6a) współdziałanie z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie zapobiegania, przeciwdziałania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym;

§|g

8) organizaqa wykonania zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

Art. 17.

2. Do zadań starosty w sprawach zarządzania kryzysowego należy:

5) zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym;

5a) współdziałanie z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie przeciwdziałania, zapobiegania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym.

Art. 19.

2. Do zadań wójta, burmistrza, prezydenta miasta w sprawach zarządzania kryzysowego należy:

aM

5) zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym;

5a) współdziałanie z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie przeciwdziałania, zapobiegania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym.