Zasadniczą zmianą w stosunku do poprzednich regulacji ustawowych jest rozszerzenie katalogu organów uprawnionych do wprowadzania poszczególnych stopni z jednoczesnym odejściem od wiązania tych stopni z obszarem kraju. W efekcie kaidy z organów będzie mógł wprowadzić stopnień alarmowy w podległych sobie jednostkach. Jest zatem możliwe wprowadzanie stopnia alarmowego albo dla wyspecyfikowanych obiektów (np. obiektów administracji rządowej), albo dla poszczególnych służb (PSĘ policji, SG itp.). To rozszerzenie ilości uprawnionych organów zostało powiązane w uzk z obowiązkiem współpracy z szefem ABW. Wynika to z faktu, że to właśnie działające w ramach ABW Centrum Antyterrorystyczne będzie dostarczać informacji o spodziewanych zagrożeniach i rekomendować wprowadzenie odpowiedniego stopnia alarmowego. Dzięki dużej elastyczności przyjętych rozwiązań nawet w przypadku zdarzeń lokalnych (wzrost zagrożenia terrorystycznego związany np. z imprezą masową) wojewoda będzie mógł wprowadzić odpowiedni stopień alarmowy celem zapewnienia ochrony niektórych bądź wszystkich urzędów publicznych.
Pierwszy stopień alarmowy (odpowiadający stopniowi ALFA według NCRS) ma zastosowanie w przypadku uzyskania informacji o możliwości wystąpienia działań terrorystycznych lub sabotażowych, których rodzaj i zakres jest trudny do przewidzenia. Jego wprowadzenie ma charakter ogólnego ostrzeżenia, a okoliczności nie usprawiedliwiają uruchomienia przedsięwzięć zawartych w wyższych stopniach alarmowych. W następstwie otrzymanych danych od służb odpowiedzialnych za rozpoznanie zagrożeń terrorystycznych lub jako środek odstraszania może się jednak okazać konieczne wprowadzenie wybranych przedsięwzięć drugiego stopnia alarmowego. Wszystkie organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo powinny być w stanie wprowadzić i utrzymywać przedsięwzięcia tego stanu alarmowego na czas nieograniczony.
Drugi stopień alarmowy (stopień BRAVO według terminologii NATO) ma zastosowanie w przypadku uzyskania informacji o możliwości wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym mogącego mieć wpływ na bezpieczeństwo Rzeczypospolitej Polskiej. Stopień ten jest wprowadzany, gdy zaistnieje zwiększone i bardziej przewidywalne zagrożenie działalnością terrorystyczną lub aktem sabotażu, jednakże konkretny cel ataku nie zostanie zidentyfikowany. Wszystkie organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo powinny posiadać możliwość utrzymania tego stopnia do chwili ustąpienia zagrożenia, nie naruszając swoich zdolności do bieżącego działania.
Trzeci stopień alarmowy (stopień CHARLIE według terminologii NATO) ma zastosowanie, jeżeli zaistniało konkretne zdarzenie potwierdzające cel potencjalnego ataku terrorystycznego lub w przypadku uzyskania informacji o osobach (grupach) przygotowujących działania terrorystyczne lub sabotażowe godzące w bezpieczeństwo Rzeczypospolitej Polskiej albo też wystąpiły akty terroru godzące w bezpieczeństwo innych państw i stwarzające potencjalne zagrożenie dla Polski. Wprowadzenie przedsięwzięć tego stopnia na dłuższy czas może spowodować utrudnienia i będzie miało wpływ na funkcjonowanie służb odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa.
Czwarty stopień alarmowy (stopień DELTA według terminologii NATO) ma zastosowanie' w przypadku wystąpienia działań terrorystycznych lub sabotażowych powodujących zagrożenie bezpieczeństwa RP łub bezpieczeństwa innych państw i stwarzających zagrożenie dla Polski albo też wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia takich działań na terytorium RP. Wyższy stopień alarmowy może być wprowadzony z pominięciem niższych stopni.
Jak już wspomniano na wstępie, stopnie alarmowe mają obejmować cały szereg zadań, nie tylko związanych z ochroną obiektów, ale również z ochroną ludności i zapobieganiem naruszeniom prawa. Dlatego podczas realizacji zadań określonych dla poszczególnych stopni alarmowych organy administracji publicznej oraz kierownicy służb i jednostek właściwi w sprawach bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego wykonują przedsięwzięcia wynikające z ich kompetencji ustawowych, z uwzględnieniem następujących elementów:
1) w zakresie wdrożenia dodatkowych planów ochrony, w celu wzmocnienia bezpieczeństwa obiektów, obszarów i urządzeń — zgodnie z postanowieniami art. 7 ustawy o ochronie osób i mienia;
2) w zakresie wprowadzenia zakazu przeprowadzania imprez masowych - na podstawie postanowień art. 34 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych21*;
3) w zakresie wprowadzenia zakazu organizacji zgromadzeń publicznych - zgodnie z art. 8 pkt 2 ustawy — Prawo o zgromadzeniach117;
4) w zakresie wprowadzenia ograniczeń w przewozie materiałów niebezpiecznych:
a) w transporcie drogowym - zgodnie z art. 20 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych21* oraz art. 60 ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie,
b) w transporcie kolejowym - na podstawie art. 7 ustawy o przewozie koleją towarów niebezpiecznych21*;
5) w zakresie wprowadzenia ograniczeń w korzystaniu z przestrzeni powietrznej - zgodnie z art. 119 ustawy - Prawo lotnicze220;
114 Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (DzU nr 62, pot. 504).
2,7 Ustawa z dnia 5 Iipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (DzU nr 51, poz. 297).
2I* Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (DzU nr 199. poz. 1671 ze zm.).
117 Ustawa z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie kolei) towarów niebezpiecznych (DzU nr 97, por. 962). 220 Ustawa z dnia 3 iipca 2002 c. - Prawo lotnicze (DzU nr 130, poz. 1112 ze zm.).