historia ogrodow
4

uskokiem; może być naturalny albo sztuczny, ujęty murem oporowym lub skarpą ziemną; występuje często w ogrodach renesansowych i barokowych.

Teatr ogrodowy

—    wnętrze ogrodowe urządzone dla celów widowiskowych, ze sceną i kulisami, z widownią zazwyczaj amfiteatralną, ujmowane strzyżonymi szpalerami; często ozdabiane rzeźbami i fontannami; występuje w ogrodach barokowych; niektóre teatry mają charakter wyłącznie dekoracyjny.

Tokonoma

—    charakterystyczny element wnętrza japońskiego domu mieszkalnego w formie niszy w ścianie, gdzie zawiesza się kakemcmo — czyli pionowo rozwijane dekoracyjne zwoje, oraz umieszcza się w artystycznym z nimi powiązaniu kompozycje z żywych kwiatów, czyli ikebanę stale zmienianą.

Topiary work..

—    zob. opizs topiarium.

Trawnik

—    element płaszczyzny ogrodu, pokryty darnią z roślin trawiastych.

Trawnik kwietny

—    grunt pokryty darnią, z roślin trawiastych oraz specjalnie dobranych roślin kwitnących w różnym czasie, co umożliwia koszenie go i ponowne zakwitnięcie; stosowany w ogrodach od drugiej poiowy XIX wieku.

" Treliaż

—    albo trejaż, ażurowa ściana z kraty drewnianej pokryta roślinami pnącymi; stosowany do ogrodzeń oraz obramowania wnętrz gabinetów i salonów ogrodowych; rozpowszechniony w ogrodach barokowych.

Vertugadin

— jest przeciwieństwem wgłębnika (boulingrin) i stanowi rodzaj platformy terenowej wyniesionej ponad powierzchnię terenu otaczającego, często w formie półkola j na zakończenie głównych kierunków kompozycyjnych; występuje w ogrodach barokowych.

Wanga

—    albo policzek, oznacza boczną ścianę schodów ogrodowych.

Wgłębnik (boulingrin)

—    parter wgłębiony, zazwyczaj z trawnika, o geometrycznym zarysie, którego część środkowa też geometryczna jest obniżona; stosowany często w ogrodach barokowych w salonach, salach i gabinetach ogrodowych oraz ad końca XIX wieku.

Widok

—    zob. prospekt.

Wirydarz

—    mały ogród ozdobny, kwadratowy łub prostokątny, wewnątrz zabudowań klasztornych, otoczony krużgankiem z arkadami otwartymi do wnętrza ogrodowego; zazwyczaj ma geometryczny podział z akcentem środkowym w postaci studni, fontanny, rzeźby lub drzewa.

Wiwarium

—    sadzawka lub inny zbiornik wody, z hodowanymi specjalnie drobnymi gatunkami ryb, ptactwa wodnego i roślin wodnych.

Woliera

—    zob. ptaszamia.

5a Historia ogrodów    913