57
2. ograniczoną trwałość cieczy ropopochodnych, co wymusza konieczność jej wymiany co określony czasookres;
3. napęd hydrauliczny wymaga stosowania układów zasilających, co wobec konieczności mobilności i autonomicżności robotów wymusza, by układy zasilające były związane integralnie z robotem - zwiększa to znacznie masę robota;
4. koszt elementów napędu elektrohydraulicznego jest większy niż elementów napędu pneumatycznego bądź elektrycznego;
5. zakres temperartir cieczy roboczej jest ograniczony - ciecz ropopochodna (max. do około 150°), co uniemożliwia eksploatację napędu w środowisku z podwyższoną temperaturą; dodatkowo wraz ze wzrostem temperatury zmieniają się jej właściwości (np. spadek lepkości); może to powodować np. spadek prędkości członu roboczego napędu;
6. wrażliwość na zanieczyszczenia czynnika roboczego;
7. głośna praca przy dużych prędkościach ruchu i wysokich ciśnieniach;
8. możliwość wystąpienia przecieków (wysokie ciśnienia, podwyższona temperatura cieczy powodują rozpylanie cieczy - może to być powodem poparzenia bądź wybuchu).
3.5.1. Układy hydrostatyczne przełączalne (dwustanowe)
W budowie zespołów mchu jednostek kinematycznych robotów' przemysłowych na szeroką skalę znalazły zastosowanie tylko napędy hydrostatyczne (zbliżone do rozwiązań pneumatycznych). Do realizacji mchów' liniowych stosuje się siłowniki: liniowe: jedno- i dwustronnego działania oraz różnicowe [22]:
- tłokowe,
-nurnikowe.
Do realizacji ruchów obrotowych stosuje się silniki (rys. 3.19):
- tłokowo-osiowc,
- tłokowo-promicniowe,
- komorowo-łopatkowe,
- zębate.
Obecnie najczęściej stosowane są napędy hydrostatyczne:
a) przełączalne,
b) analogowe, budowane na bazie serwomechanizmów hydraulicznych, pozycjonowane zderzakowo lub numerycznie.
ad a)
W napędach tych ważnym problemem jest rozwiązanie sposobu sterowania kierunkiem mchu elementów wykonawczych i prędkością mchu tych elementów.