116
2.70. Prędkość rozchodzenia się fal podłużnych
vŁ = 5 • 103 [ms'1],
a prędkość rozchodzenia się fal poprzecznych
v2 = 3,17 • 103 [ms-1].
2.71. Korzystając ze związku
E
2 (1 + m)’
otrzymujemy
v
Vl J 2 (1 -f m)
= 3,22 • 103 [ms"1]
2.72. Przyjmując oś x jako kierunek rozchodzenia się fali mamy: równanie fali padającej
yQ sin co 11
równanie fali odbitej
yQ sin f co [ t + - ] +
ya sin
t + -
Stąd równanie fali wypadkowej przybiera postać
y = yi + y2 =
2y0 sin (- co ) coscot
Jest to równanie fali stojącej, której amplituda
A =
2 yQ sin - co
v
2.76. Poziom głośności dźwięku wzrośnie o 7 dB.
2.77. Równania ruchu środka masy mają w tym przypadku postać
zs = 0.
przyjmuje wartość maksymalną (strzałki) w punktach
x =
natomiast wartość minimalną (węzły) w punktach
x —
kx-
T
gdzie X jest długością fali, zaś k = 0, 1, 2, 3, ...
2.73
v
v — n
21'
gdzie n = 1, 2, 3, 4,
2.74
v =
1 \ V
" + 2 2/’
gdzie ;i
0, 1, 2, 3,
2.75. Z wzoru Dopplera częstotliwość dźwięku odbieranego przez obser watora
v' =
c — V
522 [s_1]
F
-f m2 + m3
Po dwukrotnym scałkowaniu tych równań otrzymujemy
1
F
2 ml + m2 4- m3
t2 + Cit