90700

V

Tabela 15.11. Orientacyjne prędkości rozchodzenia się fali podłużnej w ironiach i tfwladi

m    '    _

Rodzaj skały	Prędkość, cnfo
Piaski i żwiry niezawodmone	200-800
Piaski i żwiry zawodnione	600-1800
Gliny	300-900
iły	1200-2500
Lupki ilaste	2700-4800
Piaskowce	1800-4000
Wapienie, dolomity	3500-6000
Margk	2000-3500
Granity, bazalty	4500-6000
Woda	1430-1600

Pomiary sejsmiczne polegają na wzbudzeniu drgań podłoża oraz na określeniu czasu, w jakim drgania te pojawią się w pewnej odległości od punktu wzbudzenia. W tym celuwzdłuż linii profilu ustawia się geofony (urządzenia odbiorcze, w których drgania mechaniczne są zamieniane na elektryczne), a następnie odpowiednim młotkiem wzbudza fa)e, które w odpowiednim czasie dochodzą do geofonu i są rejestrowane za pomocą odpowiedniej aparatury pomiarowej (wzmacniacze, filtry, urządzenia do automatycznego zapisu) (rys. 15.34b).

Na tej podstawie sporządza się wykres (hodograf) obrazujący zależność czasu przyjścia fali do geofonu od odległości punktu wzbudzenia do punktu rejestracji (rys. 15.35). Na rysunku tym przedstawiono hodograf dwu warstw poziomych leżących na sobie, dla których V2> Vi( V—prędkość rozchodzenia fal